ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ… ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΑ ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ
Posted: 13 Jan 2017 06:31 AM PST
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΦΑΒΗΤΟΣ
ΜΑΘΗΜΑ 1ο
Η Ελληνική Γλώσσα είναι δεν είναι μία απλή γλώσσα. Η Ελληνική Αλφάβητος (Άλφα-Βήτα) είναι μία νοηματική και αστρική γλώσσα, όπου εμπεριέχει αρκετά μηνύματα που οφείλεις να τα αποκωδικοποιήσεις. Η Ελληνική Αλφάβητος περιέχει γράμματα. Όμως κάθε γράμμα επειδή είναι κι ένα πνεύμα… αντιστοιχεί και σ’ έναν αριθμό. Έτσι έχουμε μία αντιστοιχία για το κάθε γράμμα… με τους ανάλογους αριθμούς, όπως βλέπετε στον παραπάνω πίνακα.
Έτσι στον πίνακα αυτό… διαπιστώνουμε ότι το γράμμα Άλφα π.χ. αντιστοιχεί με τον αριθμό 1, το γράμμα Βήτα με τον αριθμό 2 κ.ο.κ. Όταν έχουμε μία συλλαβή ή μία λέξη ή μία πρόταση…. αυτές αντίστοιχα βγάζουν ένα αποτέλεσμα αριθμητικό… εάν προστεθούν βέβαια π.χ. η λέξη ΕΛΛΗΝ=123 που σημαίνει ότι αντικαταστήσαμε το κάθε γράμμα μ’ έναν αριθμό, όπου Ε=5, Λ=30, Λ=30, Η=8, Ν=50….όπου στη συνέχεια τα προσθέσαμε όλα μαζί και βγήκε το αποτέλεσμα: 5+30+30+8+50=123… οπότε η λέξη ΕΛΛΗΝ… αντιστοιχεί σε αριθμό με το νούμερο… 123. Αυτή η διαδικασία λέγεται λεξαριθμική ανάλυση.
Φυσικά στην προκειμένη περίπτωση της λέξης ΕΛΛΗΝ=123… σημαίνει ότι ο κάτοχος της έννοιας και της αξίας της συγκεκριμένης λέξης : ΕΛΛΗΝ… όπου παρατηρούμε ότι έτσι αρχίζει η αρίθμηση των Πυθαγόρειων αριθμών… και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο ΕΛΛΗΝ είναι αυτός που φέρει την έναρξη αυτής της διαδικασίας. Οπότε η λέξη ΕΛΛΗΝ… είναι τίτλος διαχρονικός. Εξάλλου ο Πυθαγόρας μας το λέγει ξεκάθαρα ότι: «το γαρ σοφότατον των όντων εστίν ο αριθμός.»… και ο ΕΛΛΗΝ είναι αυτός που φέρει και τις μαθηματικές-φιλοσοφικές αυτές αξίες και ιδιότητες.
Όταν έχουμε δύο ξεχωριστές προτάσεις που ισοβαθμούν στο τελικό αποτέλεσμα π.χ. ΠΙΝΑΞ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ = Ο ΘΕΙΟΣ ΚΩΔΙΞ = 1258… αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μία σύζευξη και ένωση εννοιών μεταξύ τους… οι οποίες χρησιμοποιούνται στο νοητικό επίπεδο για να διαμηνύσουν κάτι που πρέπει να προσέξουμε και να το ψάξουμε. Από μόνη της η λεξαριθμική ανάλυση δεν έχει νόημα, γιατί απλά είναι ένα εργαλείο και τίποτε παραπάνω και οφείλουμε να την χρησιμοποιούμε κατά βούληση… μόνον όταν είναι χρηστική για τον εαυτό μας.
Εκτός από τη λεξαριθμική ανάλυση… (νεότερος όρος…) οι πρόγονοί μας χρησιμοποιούσαν τον όρο συναριθμική ανάλυση. Γενικά η όλη διαδικασία των λεξαριθμικών και συναριθμικών ιδιοτήτων…. για οποιαδήποτε ισοψηφία μεταξύ λέξεων, φράσεων και λογικών προτάσεων… διέπονται και από κάποιους συγκεκριμένους κανόνες.
Σε κάθε λέξη εάν προσθέσουμε στο τέλος όλους τους αριθμούς έχουμε έναν τελικό αριθμό που λέγεται πυθμένας π.χ. στη λέξη: ΕΛΛΗΝ=123… 1+2+3=6…. και γιατί να έχει πυθμένα η λέξη ΕΛΛΗΝ τον αριθμό έξ-ι (6) και όχι κάποιον άλλον;… επειδή ακριβώς… Αδέλφια… έχει να κάμει με τον πρώτο τέλειο αριθμό… δηλαδή… ο μικρότερος τέλειος αριθμός στα μαθηματικά… είναι ο αριθμός 6 και οι διαιρέτες του 6 είναι αντίστοιχα οι αριθμοί: 1, 2, 3 και το άθροισμα αυτών είναι ίσο με 6… (1+2+3=6). Άλλοι τέλειοι αριθμοί είναι οι 28 = 1 + 2 + 4 + 7 + 14, 496 = 1 + 2 + 4 + 8 + 16 + 31 + 62 + 124 + 248 και ο 8128.
Με εντολή λοιπόν του Διός… ( ο πρώτος ΤΕΛΕΙΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ… ΕΞ=6….ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ….εις την Ελληνικήν Αλφάβητον…. και από 6,60,600…(βλέπε πίνακα)… μετατρέπεται…. εις δεξιόστροφην ΕΛΙΚΑ….666. Το ΚΥΑΜΩΝ ΑΠΕΧΕΤΕ…. που ξέραμε και μας δόθηκε… με τους αντίστοιχους πυθμένες 6Χ6…..χρειάζεται….ένα ζάρι… δηλαδή ένας ΚΥΒΟΣ=762=>7+6+2=15=>1+5=6…..ώστε να έρθουν οι περιζήτητες… οι ΕΞΑΡΕΣ….(ΕΞ…ΑΡΕΣ)…. ώστε να γίνει ο αριθμός 36…. που δηλώνει εκτός των άλλων και τη θερμοκρασία του σώματος μας… (6Χ6)=36 και εάν προστεθεί τότε έχουμε: 3+6=9… αριθμός θέασης… που βλέπετε στον παραπάνω πίνακα, όπου τελειώνει η πρώτη σειρά… και μας δείχνει το Θείον κάλεσμα… όπου ο θεός….ΖΕΥΣ=612=>6+1+2=9 μας δίδει το ζην… δηλαδή τη Ζωή και είναι η έναρξη….. ΕΝ-ΝΕΑ(ρχή)… μια νέα αρχή… για το Ελληνικό γένος.
Ως ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ… σας γράφω… όπου και το (Ε.Ι.)….. ΤΟ ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ… δηλαδή… το επίγραμμα του Θεού Ε=ΕΙ…..β! προσώπου του ρήματος ειμί…. που σημαίνει… «Υπάρχεις, συ εί ο Θεός»…. και που διαβάζοντας το ανάποδα… δηλαδή ….ΙΕ…. σημαίνει Ja-He… Ιαχ-βέ… που σημαίνει εις τα Εβραϊκά ο ΩΝ… (αυτός που υπάρχει)…. και ενέχει την λατρεία του Κρόνου…. την οποίαν ακολουθούν οι Σημιτικοί λαοί.
Το περί του ΕΙ…. ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ…. ξεκαθαρίζεται από την φράση: « Έκτη δ’ γενεή καταπαύσατε οιμόν αοιδής»…δηλα δή… « Εις την έκτην γενεάν παύσατε το άσμα σας….» όπου μας δηλώνει… ότι εις τον αριθμό 6 (ΕΞ)… ήτοι (ς) στίγμα… σταματάει η πρόοδος δια το θνητόν γένος. Αν νοήσατε καλώς…. χωρίς το (ς) στίγμα… δηλα δή την ΕΛΙΞς = 111… που αποκωδικοποίησα κάποια στιγμή… δεν ημπορούμε να ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΟΥΜΕ.
Οφείλετε να γνωρίζετε ότι… Η ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΙΣ μας γίνεται εις τα Ιερά μας…. διά των: ΜΑΣΤΟΣΤΟΜΑΣΤΟΣΤΟΜΑΣΤΟΣΤΟΜΑ…..δηλαδή… (ΜΑΣΤΟΣ…..ΣΤΟΜΑ…..) δηλαδή… όπως σε κάθε μωρό χρειάζεται τον μαστό και δια του στόματος να πιεί το γάλα του…. έτσι κι εμείς…. νοητικά… « ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΘΕΟΥ»… χρειαζόμαστε τον ΜΑΣΤΟ της ΓΝΩΣΗΣ…. για να ρουφήξουμε το ΓΑΛΑ…. του ΓΑΛΑΞΙΑ ΜΑΣ.. (ΓΑΛΑ….ΑΞΙΑΣ)…. ώστε να καταστούμε… ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΕΛΛΑΝΙΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ.
Ο μαστός αυτός της γνώσης είναι η ίδια η Αλφάβητος και κατ’ επέκταση η ίδια μας η γλώσσα… όπου ανακαλύπτουμε τα μυστικά της.
ΕΙ=15–> 1+5=6
Συμπέρασμα: Άρα ο αριθμός έξι (6….) είναι πολύ σημαντικός… διότι είναι ο αριθμός της Ψυχής.
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ=Ε.Ι.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ… ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΑ ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑ 6ο
IOANNIS STOGIANNOS·ΣΑΒΒΑΤΟ, 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017
Όπως είδαμε στα προηγούμενα μαθήματα ο αριθμός ΕΝΝΕΑ (9) είναι ένας σημαντικός αριθμός και γι’ αυτό βλέπουμε ότι και οι Μούσες είναι κι αυτές πράγματι ΕΝΝΕΑ. Και είναι ΕΝΝΕΑ…. διότι ο Δίας κοιμήθηκε με τη Μνημοσύνη… για εννέα συνεχόμενες ημέρες… κι έτσι δημιουργήθηκαν οι ΕΝΝΕΑ Μούσες.
Η Μνημοσύνη λοιπόν ήταν κόρη της Γαίας και του Ουρανού και η μητέρα των Μουσών από τον Δία… και η ίδια η λέξη ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ… σε μία αυθαίρετη ερμηνεία μου… που μου ήρθε μόλις τώρα στο μυαλό… βλέποντας τα γράμματα… Μ-Ν-Η-Μ-Ο-Σ-Υ-Ν-Η είναι: Μ= Είναι η Μήτηρ… δηλαδή η Μητέρα// Ν= που ναίει… δηλαδή κατοικεί// Η= ήτορ… δηλαδή στην καρδιά μας ή στο πυκνό πνεύμα μας μέσω παραστάσεων// Μ=μάθησιν… για μάθηση// Ο=ομηρέω… δηλαδή ορατή στο γήινο χώρο// Σ= σημείωσις… δηλαδή ώστε να σημειώνουμε με παλινδρομικές κινήσεις τη χάραξη της γραφής// Υ= υγρά… μέσω των υγρών και κοίλων στοιχείων// Ν= ναίουσα… για να αναπτύξουμε το Νού μας// Η= Ηλίου…. μέσω του Φωτός Ηλίου… εις το διηνεκές.
Μνημοσύνη…. είναι η Μητέρα που κατοικεί μέσα στην καρδιά μας, όπου μέσω παραστάσεων μαθαίνουμε στο ορατό φως τη χάραξη της γραφής-γνώσης μέσω των υγρών στοιχείων… αναπτύσσοντας το Νου μας… δια φωτός του Ηλίου-Απόλλωνος.
(Να διευκρινίσω ότι η ανάλυση των γραμμάτων θα γίνει στα παρακάτω μαθήματα αναλυτικά ένα ένα… και μέχρι τώρα θα δούμε περιμετρικά τη δομή και τις εκφάνσεις της Ελληνικής Αλφαβήτου… ώστε να συλλάβουμε το γενικότερο νόημα.)
Έτσι λοιπόν η Μνημοσύνη είναι χρήσιμη για εμάς τους ανθρώπους… για να περάσουμε και τα εννέα στάδια των συλλήψεων…. και αυτό θα γίνει μέσω των Πιερίδων Μουσών. Μουσαγέτης είναι ο ίδιος ο… Απόλλων.
Εμείς όμως οι Νέο-Έλληνες εντυπωσιαζόμαστε αρκετά από το Ελληνικόν Πάνθεον και ειδικά από το μυθικό βουνό Όλυμπος και τους Ολύμπιους θεούς και ξεχνάμε ή δεν δίνουμε καν σημασία στις Πιερίδες Μούσες. Πράγματι ερχόμενος κάποιος προς τον Όλυμπο εκστασιάζεται από το ίδιο το μυθικό όρος… και τους Ολύμπιους θεούς… παραβλέποντας τα Πιέρια όρη και τις Πιερίδες Μούσες. Η επισκεψιμότητα εξάλλου είναι φανερή ανάμεσα στα δύο όρη…. όπου στον Όλυμπο συρρέουν εκατοντάδες κόσμος…!
Αυτό όμως… στο πνευματικό πεδίο είναι λάθος… διότι πρώτα πρέπει να κατανοήσουμε την χρησιμότητα των Μουσών και να επισκεφτούμε τις Μούσες… που είναι οι προπομποί… για να μπορέσουμε να ιδούμε στη συνέχεια τους ίδιους τους Ολύμπιους θεούς ή καλύτερα εάν θέλετε…. να αντιληφθούμε την διανόησή τους.
Οι Μούσες στην ελληνική μας μυθολογία δεν είναι τυχαίο ότι είναι ΕΝΝΕΑ… και ο μύθος των Πιερίδων Μουσών ακολουθείται από μία διαφορετική ιστορία και γενεαλογία… και όπως γνωρίζουμε από τη Μυθολογία μας… οι Πιερίδες Νύμφες ήταν οι εννέα θυγατέρες του Πιέρου και της Ευίππης και αυτές διέμεναν στον σημερινό Ν. Πιερίας και ειδικά στα Πιερία Όρη.
Τα αρχικά τους ονόματά ήταν:
Κολυμβάς, `Ιυγξ, Κεγχρίς, Κίσσα, Χλωρίς, Ακαλανθίς, Νήσσα, Πιπώ και Δρακωντίς.
Όμως επειδή ακριβώς τραγουδούσαν πολύ ωραία…. οι Πιερίδες θέλησαν κάποια στιγμή να συναγωνισθούν τις Μούσες και έτσι ανέβηκαν ψηλά στον Ελικώνα. Οι Μούσες όμως κατάφεραν και νίκησαν σ’ αυτόν στον συναγωνισμό…. δηλαδή στο τραγούδι με τις Πιερίδες και έτσι για να τις τιμωρήσουν… τις μεταμόρφωσαν σε κίσσες.
Σύμφωνα λοιπόν με την ελληνική μυθολογία, ο Ελικώνας ήταν αδερφός του Κιθαιρώνα. Ο δεύτερος θεωρούνταν άπληστος και κακός, ο Ελικώνας χαρακτηριζόταν ως ήρεμος και δοτικός στους συνανθρώπους του. Ο Κιθαιρώνας σκότωσε τον πατέρα του και έριξε τον αδερφό του στο γκρεμό. Τότε οι θεοί τους μεταμόρφωσαν στα ομώνυμα βουνά, και για να τιμωρήσουν τον Κιθαιρώνα, όρισαν να κατοικείται από τις Ερινύες, ενώ για να τιμήσουν τον Ελικώνα τον μετέτρεψαν σε τόπο κατοικίας των Μουσών. Οι εννέα Μούσες ήταν θεότητες που προστάτευαν αρχικά τους ποιητές και τους μουσικούς και αργότερα όλες τις τέχνες και τις επιστήμες. Ο επικός ποιητής Ησίοδος ήταν ο πρώτος που παρέθεσε τα ονόματα των Μουσών, ωστόσο παραμένει ερωτηματικό το αν τα επινόησε ο ίδιος ή τα πήρε από μια προγενέστερη πηγή.
Μούσες:
1)Κλειώ, 2)Ευτέρπη, 3)Μελπομένη, 4)Τερψιχόρη, 5)Πολύμνια, 6)Καλλιόπη, 7)Θάλεια, 8)Ερατώ, 9)Ουρανία.
Ξέρουμε ότι η λατρεία των Μουσών ήταν πολύ διαδεδομένη στην αρχαιότητα και υπήρχαν πολλά ιερά προς τιμήν τους… σε όλη την Ελλάδα. Αν και τον τόπο προέλευσης των Μουσών διεκδικούν φυσικά πολλές περιοχές, ωστόσο είναι βέβαιο ότι στη Βοιωτία βρισκόταν το κύριο κέντρο λατρείας τους. Μάλιστα, οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι Μούσες διέμεναν στον Ελικώνα με το δάσκαλό τους, τον Απόλλωνα. Γι’ αυτό τον λόγο, οι Μούσες ονομάστηκαν «Ελικωνιάδες». Στις Θεσπιές διοργανώνονταν κάθε τέσσερα χρόνια τα «Μουσεία», γιορτές προς τιμήν των Μουσών. Οι γιορτές διεξάγονταν στο ιερό άλσος των Μουσών, όπου υπήρχε και η ιερή πηγή Αγανίππη, θαυματουργός πηγή, το νερό της οποίας είχε την ιδιότητα να μετατρέπει σε ποιητές αυτούς που το έπιναν. Στα «Μουσεία» συμμετείχαν ποιητές, μουσικοί και αθλητές. Οι συμμετέχοντες διαγωνίζονταν στη σάλπιγγα, στην επική ποίηση, στην ραψωδία, στην κιθάρα, στον αυλό, στη σατυρική ποίηση και στην υποκριτική τραγωδίας και κωμωδίας. Οι νικητές στεφανώνονταν με κισσό ή ροδοδάφνη που ήταν τα ιερά φυτά των Μουσών. Τον 2ο αιώνα μ.Χ. προστέθηκαν και οι αγώνες εγκωμίων για τον εκάστοτε Ρωμαίο αυτοκράτορα, ο οποίος είχε αναλάβει πλέον την διοργάνωση των «Μουσείων». Οι Ρωμαίοι τα μετονόμασαν σε «Μεγάλα Καισαρεία» (γιατί πλέον τιμητική πρώτα οι αυτοκράτορες και κατόπιν οι Μούσες).
Η ίδια η Φύση και τα «Μουσεία»…. δημιούργησαν τον Μούσειο Λόγο που περιλαμβάνει :
Α) Την διπλασιολογία Β) Την γνωμολογία Γ) Την εικονολογία
Α) Η Διπλασιολογία μας δείχνει το διπλάσιο…τον ουσιαστικό λόγο. Όπου είναι ο τρόπος επινοήσεως των λέξεων εκτών των αρχικών… δηλαδή της αρχής της οποίας προέκυψε δι’ όλων αυτών των διαδικασιών ο πλούτος του Λόγου.
Β) Η Γνωμολογία μας δείχνει τη γνώμη… που σημαίνει το μέσον δ’ ου γιγνώσκει…δηλαδή το σημείο ή τεκμήριο. Η γνώμη περικλείει τις έννοιες, τη σκέψη, την κρίση, τη διανόηση, τη διάνοια, την Ψυχή τινός, τη βούληση, τη θέληση, τη διάθεση, την κλίση, την ιδέα, την πρόταση, το σχέδιο, το γνωμικό… οπότε έχουμε και πάλι Λόγο…δηλαδή έχουμε βαθύτερα νοήματα του ενεφυτεύοντος εντός των λέξεων των δηλουμένων στοιχείων τα οποία συνθέτουν ή οργανώνουν τη λέξη. Άρα έχουμε μόνον λέξεις-ονόματα των πραγμάτων… αλλά και λέξεις που εκφράζουν εικόνες.
Γ) Η εικονολογία μας δείχνει την εικόνα…είκω=ονομάζω… που σημαίνει ομοίωμα (μίμηση εικόνος) και περικλεέει τις έννοιες αρμόδιος, αρμόζων, το εν κάτοπτρω ομοίωμα…φάντασμα…το δι’ εικόνων λέγειν. Έτσι έχουμε τον Λόγο… εικόνες Λόγου-γραπτού Λόγου και οπτική αποτύπωση της φωνής.
Στο προοίμιο του έργου του «Θεογονία», ο Ησίοδος μας διηγείται ότι κάποτε που έβοσκε τα πρόβατά του στον Ελικώνα, τον πλησίασαν οι Μούσες και του δίδαξαν ωραίο τραγούδι….(Θεογονία, 22-23). Όπως και διευκρινίζει στους στίχους 38-40 της Θεογονίας που μας λέγει για τις Μούσες: «ειρεύσαι τα τα’ εόντα τα τα’ εσσόμενα προ τα’ εόντα, φωνή ομηρεύσαι, των δ’ ακάματος ρέει αύδη εκ στομάτων ηδεία.»
Το ποιες είναι οι Μούσες και ποιο είναι το έργο τους θα το δούμε παρακάτω:
1) Η Κλειώ ήταν η Μούσα της ιστορίας. 2) Η Ευτέρπη ήταν της αυλητικής τέχνης. 3) Η Μελπομένη ήταν η Μούσα της τραγωδίας. 4) Η Τερψιχόρη ήταν της λυρικής ποίησης (ενώ πιο παλιά ήταν η Μούσα του χορού). 5) Η Πολύμνια ήταν της μιμικής, δηλαδή της παντομίμας. 6) Η Καλλιόπη, η πρώτη των Μουσών και πιο σεβαστή απ' όλες, ήταν η Μούσα του ηρωικού έπους 7) Η Θάλεια ήταν της κωμωδίας, 8) Η Ερατώ ήταν του υμεναίου και του γάμου, άρα και της ερωτικής ποίησης. 9) Η Ουρανία ήταν της αστρονομίας.
Είτε όλες μαζί, ως μια ενιαία ομάδα, είτε η καθεμιά ξεχωριστά, οι Μούσες συμβόλιζαν το μεγαλείο της τέχνης· το ωραίο… όχι μόνο στη μορφή, μα και στο περιεχόμενο. Ήταν φωτεινές και ήπιες μορφές που μέχρι σήμερα προσωποποιούν την παρηγοριά που φέρνει η τέχνη και η ηθική στη ζωή των ανθρώπων, καθώς και την ομορφιά που της δίνει.
Οι Μούσες μας καλούν και πάλι σήμερα…. για να τις συναντήσουμε και να μας δώσουν τις γνώσεις τους… που χάσαμε στο δρόμο….! Πηγαίνετε λοιπόν στο άλσος… και θα τις συναντήσετε. Τότε το άλσος των μουσών ήταν ένας αρχαίος λατρευτικός χώρος που ήταν αφιερωμένος στις ΕΝΝΕΑ Μούσες. Οι (θεές) των τεχνών ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης, που εμπνέονταν από την πηγή του φτερωτού Πήγασου, την Ιπποκρήνη η οποία ανάβλυζε εκεί. (Σημ. Έχω ήδη γράψει ένα βιβλίο σχετικά/μυθιστόρημα αναδημοσίευτο με τίτλο: Αναζητώντας τον Πήγασο… που πράγματι σου δίνει έμπνευση… σας το διαβεβαιώνω περίτρανα.) Δεν είναι γνωστό πότε δημιουργήθηκε το άλσος. Ο πύργος της Άσκρας πάντως που βρίσκεται εκεί, τοποθετείται περίπου χρονικά στον 4ο π.Χ. αιώνα. Χάρη λοιπόν στο έργο του αρχαιολόγου P. Bonnard που αναπαρέστησε τα κτίρια του άλσους… όπως καταγράφονταν σε πηγές κατά το 2ο π.Χ. αιώνα, γνωρίζουμε σήμερα που ακριβώς βρίσκονταν το αρχαίο θέατρο, ο βωμός των Μουσών… αλλά και η στοά με τα αναθήματα των ΕΝΝΕΑ θεοτήτων. Ελάχιστα ίχνη του άλσους παραμένουν μέχρι σήμερα για τα έμπειρα μάτια των μελετητών. Τον περασμένο αιώνα, ανασκαφές μας αποκάλυψαν τα εννέα βάθρα των αγαλμάτων των Μουσών με τα ονόματά τους χαραγμένα επάνω. Σύμφωνα λοιπόν με τον Παυσανία, τα αγάλματα αυτά είχαν φιλοτεχνηθεί από διάφορους επιφανείς γλύπτες της εποχής εκείνης, όπως ήταν ο Κηφισόδοτος, ο Ολυμπιοσθένης και ο Στρογγυλίων. Από τον 3ο π.Χ. αιώνα και μετά, οι Θεσπιείς οργάνωναν μεγάλους Αγώνες στο άλσος, αφιερωμένους στις Μούσες. Οι αγώνες αυτοί ονομάζονταν «Μουσεία» και ήταν παρόμοιοι με αυτούς των Πυθίων. Φυσικά δεν είχαν αθλητικό χαρακτήρα… αλλά καλλιτεχνικό. Στο μέρος αυτό συγκεντρώνονταν αυλητές, αυλωδοί, επικοί ποιητές και συναγωνίζονταν στην έμπνευση και το ταλέντο. Έχουν μάλιστα ανασκαφεί κατάλογοι νικητών από τα ρωμαϊκά χρόνια, οπότε και ξέρουμε ότι οι αγώνες συνεχίζονταν.
Συμπέρασμα: Βασική προϋπόθεση είναι πρώτα να γνωρίσουμε τις εννέα Μούσες μέσα μας…. και κατόπιν να έλθουμε σε επαφή με τους Ολύμπιους. Οι Μούσες… είναι το πρώτο σκαλοπάτι.
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ=Ε.Ι.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ… ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΑ ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑ 5ο Ανακεφαλαίωση
IOANNIS STOGIANNOS·ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017
Ας δούμε τι μάθαμε έως τώρα και στα τέσσερα μαθήματα.
Όλα αυτά που είδαμε έως τώρα… είναι απλές διαπιστώσεις και δεν έχουν στόχο απλά να μας πείσουν για κάτι… αλλά στόχο έχουν τα μαθήματα αυτά… να μας κάνουν ν’ αρχίσουμε να ψάχνουμε… πρώτα τον εαυτό μας… και κατόπιν να μελετήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε… τη γλώσσα μας.
Βλέποντας και αναλύοντας με μια πρώτη ματιά τον παραπάνω πίνακα με την Ελληνική Αλφάβητο είδαμε και διαπιστώσαμε… ότι μόνον τυχαία δεν είναι τα γράμματα, αλλά κατ’ επέκταση και η Ελληνική μας Γλώσσα. Δεν είναι απλά ότι η Γλώσσα μας έχει τις περισσότερες λέξεις διεθνώς… αλλά είναι ότι… η Ελληνική μας Γλώσσα είναι πλούσια σε νοήματα και εκφράζει αυτό που εννοεί. Φυσικά επειδή υπάρχουν πολλές έννοιες για κάθε λέξη… η δυσκολία είναι ότι οφείλουμε να τις ξέρουμε… αλλά και να τις χρησιμοποιούμε αντίστοιχα με το σωστό τρόπο και τη σωστή στιγμή. Πολλές φορές εμείς οι Έλληνες…. αδυνατούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας… διότι απλά για την ίδια λέξη…. χρησιμοποιούμε άλλη έννοια ο καθένας μας. Ο άλλος… μπορεί να εννοεί μια άλλη έννοια, κάτι άλλο… και μέχρι να γίνει αυτό αντιληπτό… μπερδεύουμε στο τέλος…. τα μπούτια μας.
Είδαμε ότι η Ελληνική Γλώσσα… έχει μία δομή και μάλιστα μία μαθηματική δομή… αφού όλα γύρω μας εξάλλου είναι μαθηματικά και εκφράζονται με μαθηματικές έννοιες. Άρα το πάντρεμα γραμμάτων και αριθμών μας φέρνει μια ισορροπία… για να αντιλαμβανόμαστε καλύτερα το γίγνεσθαι. Διαπιστώσαμε ότι η Ελληνική Γλώσσα και ειδικά η Ελληνική Αλφάβητος έχει θέαση τον αριθμό ΕΝΝΕΑ (9)… κι αυτό είναι μία αρχή… που πρέπει πάντα να θυμόμαστε.
Η Ελληνική Γλώσσα μας μιλάει… και η Ελληνική Αλφάβητος μας προσκαλεί να την εξερευνήσουμε…. απλά και μόνον μελετώντας την. Ας πούμε ότι αυτά τα μαθήματα είναι ένα κίνητρο… για ν’ ανοίξουμε κάποια βιβλία… που θα μας ανοίξουν για βρούμε τους πνευματικούς μας ορίζοντές….!
Η Ελληνική Αλφάβητος… και κατ’ επέκταση… η Ελληνική Γλώσσα διαπιστώνουμε ότι:
Έχει μαθηματική υποδομή.
Έχει αριθμό θέασης στο γράμμα θ-ήτα και τον αριθμό 9.
Έχει νοημοσύνη.
Έχει λεξάριθμο-συνάριθμο.
Έχει έννοιες.
Είναι βγαλμένη από τη Φύση.
Αναπτύσσει το Πνευματικό μας επίπεδο…. και πολλά άλλα.
Η Ελληνική Γλώσσα… όπως και κάθε γλώσσα είναι ένα εργαλείο… το οποίο το χρησιμοποιεί ο καθένας κατά το δοκούν. Τα γράμματα και οι αριθμοί είναι απεικονίσεις για εμάς τους γήινους… για να αντιληφθούμε μέσω των 5 αισθήσεων την ανώτερη Νοόσφαιρα… είναι το μέσο εκείνο ή εάν θέλετε το κλειδί που θ’ ανοίξουμε την πόρτα… του προσωπικού μας οχήματος που είναι το σώμα μας… που οδηγό του έχει την ίδια μας την Ψυχή…. κι αυτό γίνεται με τον Νου. Η λέξις ΝΟΥΣ….. έχει αρχικό γράμμα… το γράμμα Ν…. που συντονίζει στο διαπασών τον εγκέφαλο μας και την υπόφυση μας αντίστοιχα. Έτσι ο Ν+ΟΥΣ…. χρειάζεται μέσω του ωτός-αυτιού…. να συντονιστεί…. σε ηχητική συχνότητα ενεργοποίησης… για να εισχωρήσει μέσα μας. Το γράμμα Ν όπως και το γράμμα Σ είναι πολύ σημαντικά γράμματα για τον συντονισμό της Σκέψης μας.
(Όλα αυτά θα τα δούμε όμως στη συνέχεια….)
Συμπέρασμα: Ο Νους μας θέλει το κατάλληλο εργαλείο… που είναι η Γλώσσα μας… για να αρχίσει να δουλεύει η ανθρώπινη «συσκευή»... παράγοντας και αναπαράγοντας… τη Λογική και τη Σκέψη.
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ=Ε.Ι.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ… ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΑ ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑ 4ο
IOANNIS STOGIANNOS·ΠΕΜΠΤΗ, 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017
Όσο προχωράμε πιο βαθιά…. στη μυστική χώρα της αριθμολογίας και κάνουμε την πρόσθεση του συνόλου των 27 αριθμών που αναλογούν δηλαδή…. στα 24 γνωστά μας γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου καθώς και των 3 γραμμάτων-αριθμών που δεν εκπροσωπούνται στο σύγχρονο αλφάβητο, θα συναντήσουμε το άθροισμα:4995 (1+2+3+4+5+6+7+8+9+10+20+30+40+50+60+70+80+90+100+200+300+400+500+600+700+800+900).
Προσθέτοντας λοιπόν τα στοιχεία που αποτελούν το άθροισμα 4995 έχουμε: 4+9+9+5=27… διαπιστώνουμε ότι οι αριθμοί που χρησιμοποιήσαμε…. έχουν 27 σύμβολα-γράμματα… όσα είναι τα γράμματα της Αλφαβήτου συν τα 3 κρυφά.
Από την άλλη βλέπουμε επίσης ότι:2+7=9…. μας δείχνει τον αριθμός 9 της θέασης.
Εάν πάλι επιχειρήσουμε να πολλαπλασιάσουμε τα στοιχεία που αποτελούν το άθροισμα 4995… διαπιστώνουμε περίτρανα ότι η περίπτωση της απλής σύμπτωσης δεν υφίσταται πλέον διότι: 4Χ9Χ9Χ5=1620 και φυσικά έχουμε:1+6+2+0=9… αριθμός θέασης και 1620=1000Φ (όπου Φ … είναι ο χρυσός αριθμός 1,62). Αυτό μας το δεικνύει βέβαια και ο αριθμός 1620=ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ ΑΘΗΝΗ.
Εάν πάλι διαιρέσουμε το άθροισμα 4995 με το σύνολο των αριθμών που το αποτελούν… δηλαδή το 27 (4995:27=185)… όπου ο αριθμός 185 αντιστοιχεί στον λεξάριθμο… ΓΡΑΜΜΑ=185.
Εάν πάλι πάρουμε την αξιόπιστη μέθοδο του Χρυσού Αριθμού Φ (Φ=1,62), καθώς και με τη μέθοδο του Λόγου π (π=3,14): 4995ΧΦ=8091,9 8+0+9+1+9=27… βλέπουμε και πάλι τον αριθμό 27 και 4995Χπ=15684,3 1+5+6+8+4+3=27 και πάλι ο αριθμός 27.
Εάν θα επιχειρήσουμε την πρόσθεση της φυσικής προόδου των 27 αριθμών που έχουμε κάνει ανάλογη χρήση καταλήγοντας στο άθροισμα 378 (1+2+3+4+5+6+7+8+9+10+11+12+13+14+15+16+17+18+19+20+21+22+23 +24+25+26+27)….και 3+7+8=18 και 1+8=9…. Πάλι ο αριθμός θέασης 9.
Εάν πάλι κάνουμε τον πολλαπλασιασμό των στοιχείων που αποτελούν το άθροισμα της πιο πάνω πρόσθεσης δηλαδή… το 378, δηλαδή… θα έχουμε: 3Χ7Χ8=168….ήτοι: ΑΙΞ ΑΜΑΛΘΕΙΑ=168.
Ο ΔΙΑΣ ΖΕΥΣ….Ο ΔΙΔΩΝ ΖΩΗ… μας έδωσε και τη Νόηση της γλώσσας… και πρέπει να τονιστεί εδώ και να καταλάβουμε ότι δεν μας έδωσε την ΑΛΦΑΒΗΤΟ… διότι για να φτάσουμε σήμερα… στη σημερινή Αλφάβητο… που ξέρουμε και χρησιμοποιούμε… ήδη είχαν αναπτυχθεί και μάλιστα σε διαφορετικές χρονικές στιγμές …. περισσότερα από 15 με 16 Αλφάβητα… και ασφαλώς σε διαφορετικές τοποθεσίες του Ελλαδικού μας χώρου, τα οποία φυσικά δεν παρουσιάζουν μία απόλυτη ταύτιση… ούτε ως προς την σειρά των γραμμάτων, αλλά ούτε και ως προς τα ίδια τα σύμβολα, αλλά ούτε και ως προς τις επιμέρους ονομασίες τους. Εκείνο που μας έδωσε ο ΔΙΑΣ ΖΕΥΣ…. είναι η ΝΟΗΣΗ… το φως… για να φτιάξουμε τη γλώσσα μας… και σε αυτό συνέβαλαν αρκετοί… για να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα.
Κάθε εποχή έχει και την δική της Αλφάβητο… άρα παρουσιάζει και το δικό του Πολιτισμό. Εάν π.χ. εμείς συνεχίσουμε να την ξεφτιλίζουμε τη γλώσσα μας… και να την απλοποιούμε… θα είμαστε και πολιτιστικά φτωχοί… κι άξιοι της μοίρας μας… και θα μας καταγράψει η Ιστορία….! ….διότι: 378ΧΦ=612,36… κι έτσι έχουμε: 6+1+2+3+6=18 και 1+8=9…. αριθμός θέασης = γράμμα θήτα… . ΘΕΙΟΝ ΔΩΡΟΝ… η νόηση της γλώσσας… διότι ο αριθμός 612,36 εκ πρώτης όψεως ίσως να μην εκφράζει φαινομενικά απολύτως κάτι… αλλά μπορεί και να μην έχει κάποια ίσως λειτουργική χρήση… είναι όμως ο αριθμός 612 που αναλογεί στις λέξεις: ΖΕΥΣ και ΓΡΑΦΗ=612.
Από την πρόσθεση των 27 αριθμών-γραμμάτων καταλήξαμε τελικά στο άθροισμα 4995. Με την πρόσθεση της φυσικής προόδου των 27 αριθμών… βρήκαμε το άθροισμα 378. Τα στοιχεία που αποτελούν τα αθροίσματα 4995 και 378 με την πρόσθεσή τους μας δίνουν το τελικό αποτέλεσμα, για το μεν: 4995 (4+9+9+5) το 27 και για το δε: 378 (3+7+8) το 18. Αν όμως προσθέσουμε τώρα τα δυο αθροίσματα… δηλαδή το: 27+18 θα έχουμε το αποτέλεσμα 45, το οποίο ισοδυναμεί με το άθροισμα της πρόσθεσης των φυσικών αριθμών (1+2+3+4+5+6+7+8+9).
Από την άλλη πάλι, εάν πολλαπλασιάσουμε τα δυο αθροίσματα μεταξύ τους, δηλαδή 27Χ18 βρίσκουμε τον λεξάριθμο 486… όπου αντιστοιχεί η λέξη… ΓΡΑΜΜΑΤΑ=486.
Οι κρυφοί αριθμοί αντίστοιχα: στίγμα-κόππα-σαν πι…. ήτοι: 6, 90 και 900…με την απλή πρόσθεση έχουμε το άθροισμα: (6+90+900)= 996. Τα στοιχεία που αποτελούν το άθροισμα 996 εάν τα προσθέσουμε και πάλι μεταξύ τους… θα δούμε ότι θα βρούμε τον αριθμό: 24 ήτοι: (9+9+6)… όπου πράγματι είναι τα γράμματα 24 και τα γράμματα αυτά αποτελούν και το σύγχρονο ελληνικό μας Αλφάβητο.
Εάν και πάλι κάνουμε τον πολλαπλασιασμό των στοιχείων του αθροίσματος 996, θα έχουμε: 9Χ9Χ6=486… λέξη που αντιστοιχεί στον λεξάριθμο 486 δεν είναι άλλη από την λέξη…. ΓΡΑΜΜΑΤΑ=486.
Συμπέρασμα: Μάθε παιδί μου γράμματα…! Τα γράμματα… φαίνεται δεν τα μάθαμε και πολύ καλά… στο σχολείο…. φτου και πάλι από την αρχή… ξανά πίσω στα θρανία…!
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ=Ε.Ι.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ… ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΑ ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑ 3ο
IOANNIS STOGIANNOS·ΤΕΤΑΡΤΗ, 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017
Η Ελληνική γλώσσα είναι κώδικας και έχει σαν κεντρική έννοια τον αριθμό ΕΝΝΕΑ=9.
ΑΔΕΛΦΙΑ....πρέπει να ξέρετε ότι… οι αριθμοί δεν ΕΡΜΗ-νεύουν τα γεγονότα… τα γεγονότα ΕΡΜΗ-νεύουν τους αριθμούς. Αυτό να το χρησιμοποιείται συχνά στο μυαλό σας… αφού το κατανοήσετε πρώτα κάποια στιγμή… το τι ακριβώς εννοεί… διότι θέλει μία ανάλογη επεξεργασία… και να το επαναφέρετε στη μνήμη σας… για να ξεδιαλύνετε κάθε φορά… αυτά που σας συμβαίνουν.
Εάν λοιπόν πάρουμε έναν οποιοδήποτε ΑΡΙΘΜΟ (....κι εντελώς τυχαία παίρνουμε ας πούμε τον αριθμό 146)....και κάνουμε λοιπόν τον ανάλογο αναριθμητισμό στα αριθμητικά σύμβολα του αριθμού 146 θα έχουμε: 146, 164, 416, 461, 641, 614.
Πήραμε λοιπόν όλες τις εκδοχές. Έχουμε δηλαδή… έξι διαφορετικές τοποθετήσεις. Έξι διαφορετικούς αριθμούς, που ενώ αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι θα έχουν τον ίδιο πυθμένα ως λεξάριθμοι... είναι εντελώς διαφορετικοί και δηλώνουν ή ερμηνεύονται από διαφορετικά γεγονότα.
Για να καταλάβουμε τι κάνουμε εδώ… αφαιρούμε πχ. Τον αριθμό 164-146=18…κατόπιν…αφαιρούμε το 252-18=234…..κατόπιν το 234-207=27….κατόπιν το 72-27=45….κατόπιν το 54-45= 9…κ.ο.κ. τό ίδιο και για τους άλλους αριθμούς …. και πάντα βγαίνει ο αριθμός… 9.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι πάντοτε..... ΕΝ-ΝΕ-Α….για όποιον αριθμό πάρουμε.
Η τριαδικότητα του θείου είναι: Ρίζα του 9=3=>1+1+1… η ομοούσιος τριάς.
(Τ-ΡΙΑ-Σ). ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ=999 ..... ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΝΝΙΑΚΟΣΙΑ ΕΝΕΝΗΚΟΝΤΑ ΕΝΝΕΑ=ΤΟ ΑΕΤΩΜΑ=1517
Το αέτωμα του Ναού μας δίνει:
ΑΕΤΩΜΑ=Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ=1448... γι’ αυτό και ΑΕΤΩΜΑΤΑ=ΣΧΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ=Η ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΤΡΙΑΣ=1479....και όταν λέμε ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΤΡΙΑΣ..... εννοούμε πάντα την αρχική Τριάδα: (ΔΙΑΣ/ΖΕΥΣ-ΑΠΟΛΛΩΝ-ΑΘΗΝΑ) ...Πατήρ...Υιός...και Άγιον Πνεύμα… όσο και να ενοχλεί κάποιους… διότι οι αντιγραφείς…. χρόνια τώρα… καλά κρατούν….!
Η ρίζα δηλώνει και αναγάγει το γεγονός εις την αρχή… δηλα δή εις το ξεκίνημα, εις την ιδία ΡΙΖΑ του γεγονότος, στο ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΕΝ: ΡΙΖΑ=100+10+7+1=118=>1+1+8=10=>1+0=1
Ο ρόλος του πυθμένα είναι η ΡΙΖΑ του γεγονότος ΑΙΤΙΟΝ και ΑΙΤΙΑΤΟΝ.
Ο πυθμένας 9 είναι ο μοναδικός πυθμένας κάθε αριθμού, είτε διψήφιος, είτε τριψήφιος, είτε τετραψήφιος είναι, είτε έχει άπειρα ψηφία, εάν πάρουμε τις διαφορές που προκύπτουν από τους εκάστοτε αναριθμητισμούς. Τούτο ως φαίνεται ΑΔΕΛΦΙΑ..... είναι ένα ΑΞΙΩΜΑ.
Έτσι… η Ελληνική Αλφάβητος είναι ένα… ΕΡΓΑ-ΛΕΙΟΝ ( ΛΕΙΟΝ-ΕΡΓΟΝ)... το οποίον είναι χρήσιμο για την ιδική μας Πνευματική ΑΝ-ΕΛΙΞΗ. Κι ενώ έχουμε την πηγή στα πόδια μας.... τρέχουμε να μάθουμε... ξένες γλώσσες.... δηλαδή… πόσο άσχετοι και ημιμαθείς... μπορεί είμαστε..... σήμερα…! Φυσικά τα ΦΩΝΗΕΝΤΑ.... συνέχεια μας φωνάζουν.....!!!... αλλά εμείς ακόμη... έχουμε κλειστά τα ώτα μας....!
Ας δούμε όμως την ολοκληρωμένη μορφή... της Ελληνικής Αλφαβήτου...που μας φωνάζει....ΕΝΝΕΑ. Ακούς…..ΕΝΝΕΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ……..!!!
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΦΑΒΗΤΟΣ :
Α Β Γ Δ Ε F(ς) Ζ Η Θ
1 2 3 4 5 6 7 8 9 = 45
Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Q
10 20 30 40 50 60 70 80 90 = 450
Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Π (σαν πι)
100 200 300 400 500 600 700 800 900 = 4500
Το παραπάνω σύστημα ονομάζεται αλφαριθμητικόν σύστημα των 27 γραμμάτων του Ελληνικού μας Αλφαβήτου…. δηλαδή έχουμε : 1 έως 9 ήτοι: (1+2+3+4+5+6+7+8+9) και καταλήγουμε στο άθροισμα 45, το οποίο μας παραπέμπει στις λέξεις ΘΕΙΑ ΙΔΕΑ.
Αν προσθέσουμε τα στοιχεία που αποτελούν το άθροισμα 45… τότε έχουμε 4+5=9… αριθμός θέασης = γράμμα θήτα….όσοι δηλαδή… και οι αριθμοί που χρησιμοποιήθηκαν στην προηγούμενη πρόσθεση.
Εάν πολλαπλασιάζοντας τώρα το άθροισμα 45 με τους 9 αριθμούς που το αποτελούν έχουμε το άθροισμα 405(45Χ9=405) θα δούμε ότι: 4+0+5=9… αριθμός θέασης = γράμμα θήτα.
Και εάν προσθέσουμε την πρόοδο της δεκάδας καταλήγουμε στο άθροισμα 450(10+20+30+40+50+60+70+80+90) και φυσικά 4+5+0=9…. αριθμός θέασης = γράμμα θήτα.
Έτσι όπως και προηγουμένως…. εάν πολλαπλασιάζουμε το άθροισμα 450 με τους 9 δεκαδικούς αριθμούς που το αποτελούν θα έχουμε το αποτέλεσμα 4050 (450Χ9) και προσθέτοντας έχουμε: 4+0+5+0=9…. αριθμός θέασης = γράμμα θήτα και…. αφαιρώντας από το άθροισμα της προόδου της δεκάδας δηλαδή…. το 450, το άθροισμα των φυσικών αριθμών δηλαδή…. το 45, καταλήγουμε στο άθροισμα 405 (450-45=405) και όπως βλέπουμε έχουμε επαλήθευση της προηγούμενης εξίσωσης δηλαδή 45Χ9=405…και ασφαλώς 4+0+5=9… αριθμός θέασης = γράμμα θήτα.
Έτσι συνεχίζοντας τις ανάλογες πράξεις προσθέσουμε και την πρόοδο της εκατοντάδας καταλήγουμε στο άθροισμα 4500 (100+200+300+400+500+600+700+800+900). Όπως είναι επακόλουθο 4+5+0+0=9…. αριθμός θέασης = γράμμα θήτα και…. αφαιρώντας από το άθροισμα της προόδου της εκατοντάδας δηλαδή…. το 4500, το άθροισμα των φυσικών αριθμών δηλαδή…. το 45, καταλήγουμε στο άθροισμα 4455 (4500-45) και όπως βλέπουμε 495*Χ9=4455. Ασφαλώς 4+4+5+5=18 και 1+8=9. * 495 = (45+450) καθώς επίσης 9Χ55 (55 = ΕΝ, ΑΓΑΝ).
Έτσι ακολουθώντας την ίδια μέθοδο, αφαιρούμε από το άθροισμα της προόδου της εκατοντάδας δηλαδή… το 4500, το άθροισμα της προόδου της δεκάδας δηλαδή… το 450, από την οποία έχουμε το άθροισμα 4050 (4500-450) και συνεπώς την σχετική επαλήθευση της εξίσωσης δηλαδή 450Χ9=4050 κι έτσι έχουμε ασφαλώς 4+0+5+0=9… αριθμός θέασης = γράμμα θήτα.
Μπορεί έως τώρα…. να κάνουμε πράξεις… αντί για γλώσσα… αλλά αποδεικνύεται με μαθηματικό τρόπο… στα γρήγορα…. ότι η Ελληνική Γλώσσα έχει μία μαθηματική δομή… και μία νοημοσύνη….!
Συμπέρασμα: Η Ελληνική γλώσσα έχει αριθμό και αυτός είναι ο αριθμός ΕΝΝΕΑ=9…όπου ΕΝ-ΝΕΑ-ρχή… …αφύπνισης και υπενθύμησης.
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ=Ε.Ι.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ… ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΑ ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑ 7ο
Για να δούμε λίγο πιο αναλυτικά ποιες είναι αυτές οι κυρίες.
Οι Μούσες στην Ελληνική Μυθολογία, ήσαν κόρες του Διός και της Μνημοσύνης, δηλαδή…. της Διανοήσεως και της Μνήμης. Ο αριθμός τους, εννέα (9)… είναι το πέρας των αριθμών και το τετράγωνο του αριθμού τρία (3)… αριθμού ο οποίος είναι ο τελειότατος αριθμός και είναι ο αριθμός του κάλλους, της αναλογίας και της συνενώσεως. Οι Μούσες γεννήθηκαν στην Πιερία… δηλαδή στην Ιερή Πύλη… όπου ο Δίας Ζεύς/Νούς … ήλθε σ’ επαφή με την Μνημοσύνη– Μνήμη και παρεδόθησαν στη Νύμφη Ευφήμη…. για να τις αναθρέψει. Η Μνημοσύνη τους έδωσε ως διδάσκαλο… το Θεό Απόλλωνα και για να βρουν τον τόπο παραμονής κατάλληλο για την ουράνια και θεία καταγωγή τους, όπου ήλθαν και διέμειναν στο ωραιότερο όρος της Βοιωτίας, το όρος τον Ελικώνα. Από το όρος αυτό ονομάσθηκαν και Ελικωνιάδες. Οι Μούσες επειδή ήσαν οι προστάτιδες των επιστημών και των ενασχολήσεων, γι’ αυτό και καλλιεργούν και τέρπουν την Ψυχή μας και ανάγουν τον Νου μας σε Ουράνιες Σφαίρες. Ο Απόλλων λοιπόν στεκόταν στη μέση και έπαιζε τη λύρα του. Γύρω γύρω στεκόταν οι Μούσες… όπου τραγουδούσαν και έπαιζαν τα μουσικά τους όργανα. Κατόπιν χόρευαν ολόγυρα από το βωμό και αργότερα κάθονταν πάνω σε δάφνες και τραγουδούσαν. Ότι έψαλλαν, ήσαν ύμνοι στο θεό και πατέρα τους Δία. Επίσης πολλές μέρες περνούσαν και στον Παρνασσό, επειδή και αυτό το βουνό ήταν θεϊκό και βρισκόταν εκεί το μεγάλο μαντείο του Απόλλωνος. Έκαναν αρκετούς περιπάτους και λούζονταν στις πηγές Ιπποκρήνη, την ωραιότερη πηγή στην κορυφή του Ελικώνος, Κασταλία, στον Παρνασσό, Αγανίππη, στη Βοιωτία και Λειβήθρα στη Μακεδονία… γι’ αυτό ονομάζονταν και Λειβηθρίδες.
Ας δούμε λοιπόν μία μία αναλυτικά και τις ΕΝΝΕΑ Μούσες:
1) Η Κλειώ: Η Κλειώ ετυμολογείται εκ του κλείω, κλείζω, δοξάσω, λαμπρύνω (κλείς) και κλέος=δόξα. Είναι η προστάτιδα της Ιστορίας που οδηγεί στο ανθρώπινο κλέος δηλαδή…. στη δόξα. Είναι η Μούσα της Ιστορίας… που μας παροτρύνει να μάθουμε το παρελθόν μας. Σύμβολά της ήταν η σάλπιγγα, η κλεψύδρα και απεικονιζόταν με περγαμηνές και ένα δάφνινο στεφάνι στο κεφάλι. Η Κλειώ είναι ο κλείς… δηλαδή ο σύρτης που βγάζει τον ήχο ΚΛΑF… που προκαλούσε η τοποθέτηση της αμπάρας… καθώς σύρεται και αποσύρεται από τον ιμάντα. Κ=Κλείω Λ=εντός Λόγων (δηλαδή… σπουδαίες πράξεις) Ε=έπεα… δηλαδή που δύναται ν’ ακούσεις Ι=ιθύνει… δηλαδή εκ της οποίας ιθύνει τόσο στο στενόχωρο χώρο που η φωνή φθάνει στον οίκο (ο) και στον ευρύτερο οικουμενικό χώρο (ο+ο)=Ω. Ω=ίνα δοξασθεί.
2) Η Ευτέρπη: Η Ευτέρπη ετυμολογείται από το: ευ + τέρπω δηλαδή… που σημαίνει ευχαριστώ. Ήταν η Μούσα της Λυρικής ποίησης, που «ευ τέρπει» την ακοή, μέσω της μουσικής. Είναι η κόρη της μουσικής και της Μουσικής Παιδείας εκ του Λόγου. Παρουσιάζεται ως ενδιαφερομένη για την έκβαση του αγώνα. Αργότερα ονομάστηκε μούσα της Λυρικής ποίησης. Αρχικά ανήκε στην ακολουθία του Διονύσου. Σύμβολό της ήταν ο διπλός αυλός. Ευ=καλό, ορθό, δίκαιο… δηλαδή ευτυχία-αφθονία. Τέρπω=(τερπνός, ευχάριστος, χαροποιός, ευχάριστος. Δηλαδή… η Ευτέρπη σημαίνει ευτυχώ ή ευ-θυμέω (θυμός=ψυχή). ΕΥ=καλό Τ=λίθινο εργαλείο-όπλο Ε=Έπος Ρ=ροή Π=πνοή ανθρώπου Η=πράξη ηρωική Η ΕΥΤΕΡΠΗ= Είναι ο χαροποιός έντεχνος μουσικός λόγος, που επιδιώκει την εξημέρωση του Πνεύματος και της Ψυχής, αλλά και της διασκέδασης.
3) Η Μελπομένη: Η Μελπομένη ετυμολογείται από το: μέλπω= μελωδώ + μένος. Είναι η Μούσα της Τραγωδίας, που «μέλπει» με «μένος», το οποίο όμως ταιριάζει με την αρχική οργιώδη εμφάνιση της τραγωδίας, ως μιας καθαυτό Διονυσιακής εκδήλωσης. Είναι η Μούσα της Τραγωδίας και απεικονίζεται πλάι στο Διόνυσο, φορώντας τραγική μάσκα ή κρατώντας την τραγική μάσκα στο ένα της χέρι και στο άλλο ένα μαχαίρι. Μέλπω= Εξυμνώ κάποιον με άσμα και χορό. Μ=Σύμβολο μητρός(ματήρ-μήτηρ)… όπου αρχίζει η μάθησις του νεογνού-μωρού δια της μιμήσεως. Ε=έδος (στηρίζουσα) –ερμηνεύουσα Λ=διά του Λόγου Π=πράξεις-παθήματα Ο=συντελεσθέντα στο στενό χώρο (ο). Μ=δια μιμήσεως Ε=έπεα… που δύνανται ν’ ακούσεις Ν=νοεί…μέσω νόησης Η=πράξεις ηρωικές ψυχικού σθένους.
4) Η Τερψιχόρη: Η Τερψιχόρη ετυμολογείται από το: τέρπω + χορός. Είναι η προστάτιδα της Ορχήσεως, εφόσον «τέρπει» με το χορό. Είναι Μούσα της Λυρικής ποίησης και του Χορού και συναντάται συνήθως να είναι καθισμένη κρατώντας μία λύρα. Τέρπω=τρέφω και χορός=χαίρω-χαρά ομήγυρις. Η Τερψιχόρη είναι η ανάπτυξη σπουδαίων συμβάντων, όχι για χάρη της ηδονής, αλλά για αρμονική συμβίωση. Γι’ αυτό και ο χορός είναι: Χ=χαρά//Ο=ομήγυρις(ο)//Ρ=ροή κυκλική//Ο=σε χώρο(ο)//Σ=διά παλινδρομικής κινήσεως.
5) Η Πολύμνια: Η Πολυμνία ετυμολογείται από το: πολύς + ύμνος. Είναι η προστάτιδα της θρησκευτικής Ιερής Ποίησης και των Ύμνων προς τους Ολύμπιους θεούς. Είναι η Μούσα που ενέπνεε τους ύμνους και τα τραγούδια προς τιμήν των θεών. Στις παραστάσεις τη βλέπουμε συνήθως στοχαστική, με μακρύ μανδύα και πέπλο. Πολύ=ποσότης αριθμού//Ύμνος=αίνος-ωδή. Το Πολύ…. εδώ δηλώνει: Π=πνοή-κίνηση//Ο=κενός χώρος(ο)//Λ=Λόγος//Υ=κοιλότης. Π=πνοή Λόγου Ο=χώρος γήινος Λ=κοιλότης (υγρών στοιχείων) Υ=εισέρχεται στο φως Μ=παραμένει Ν=νοεί Ι=ιστού Α=άσματος.
6) Η Καλλιόπη: Η Καλλιόπη ετυμολογείται από το: καλή + οψ δηλαδή… (φωνή, ομιλία, λόγος). Είναι η μεγαλύτερη και ευγενέστερη από τις 9 Μούσες. Προστάτιδα της Επικής ποίησης… αλλά και της Ρητορικής, καθώς και όλων των καλών Τεχνών… γι’ αυτό και (Καλλιέπουσα). Είναι η Μούσα της ευγλωττίας και απεικονίζεται συνήθως με χρυσό στεφάνι στο κεφάλι, κρατώντας ένα πινάκιο και μια γραφίδα και συχνά… με τα Ομηρικά έπη στα γόνατά της. Καλλι=καλώς(κάλλιον)=ωραιότερα, λαμπρότερα, ορθά, δίκοπα// Οπή=οψ(οπός) φωνή (γλώσσα και γραφή). Κ= κτυπώ-διαχωρίζω-σχίζω, τεμαχίζω Α=άριστο-θαυμάσιο Λ=Λαμπρό Λ=λείο-απαστράπτοντα Λόγο Ι=ιθύνει (κατευθύνει) ΟΠ=ομιλία και όψη ορατή Η=αέανη.
7) Η Θάλεια: Η Θάλεια ετυμολογείται από το ρήμα: θάλλω= ανθίζω, ακμάζω. Είναι η προστάτιδα της βουκολικής και (ποιμενικής) ποίησης και κατά τους κλασικούς χρόνους υπήρξε και της Κωμωδίας Απεικονίζεται με στεφάνι κισσού και κρατώντας στο δεξί της χέρι μία μάσκα θεάτρου και στο αριστερό της χέρι μία ράβδο. Θάλλεια= θάλλουσα, απόδοση των κόπων. Το Θα=θάω(θέωμαι)
8) Η Ερατώ: Η Ερατώ ετυμολογείται ως παράγωγο της λέξης «έρως». Είναι η Μούσα της Ερωτικής ποίησης. Είναι η Μούσα του υμεναίου και της ερωτικής ποίησης με σύμβολό της τη λύρα. Ε=σημεία του γίγνεσθαι στο χώρο τον ανθρώπινο Ρ=ροή Α=αρχή Τ=τέλος-τέχνη Ω=ουράνιος χώρος
9) Η Ουρανία: Η Ουρανία (ουρανός). Είναι η προστάτιδα της Αστρονομίας. Είναι η Μούσα της Αστρονομίας και της Αστρολογίας. Συνήθως συναντάται στις παραστάσεις κρατώντας στο δεξί της χέρι ένα διαβήτη και στο αριστερό της χέρι μία μια ουράνια σφαίρα. Υμνεί τα Ουράνια.
Οι Πιερίδες Μούσες στην Ελληνική μας Μυθολογία ήταν εννέα (κουκλάρες) θεότητες. Ο Ησίοδος στη Θεογονία μας αφηγείται τη γέννησή τους: «Η Μνημοσύνη κοιμήθηκε στην Πιερία με το γιο του Κρόνου και γέννησε αυτές τις παρθένες που μας κάνουν να ξεχνάμε τα βάσανά μας και μας απαλύνουν τους πόνους μας. Εννέα νύχτες συνέχεια… ο συνετός Δίας ανεβαίνοντας στο ιερό κρεβάτι του, κοιμότανε δίπλα στη Μνημοσύνη, μακριά απ’ όλους τους Αθανάτους. Ύστερα λοιπόν από ένα χρόνο, όταν οι εποχές και οι μήνες είχαν συμπληρώσει τον κύκλο τους κι όταν πέρασαν πολλές μέρες η Μνημοσύνη… γέννησε εννέα κόρες, που όλες τις μάγευε η «Μουσική». Και πράγματι και ποιον δεν τον «μαγεύει» η Μουσική.
Η ΜΟΥΣΙΚΗ=Μ+ΟΥΣ+Ι+ΚΗ… αναλύοντας τη λέξη: το Μ= μας μυεί μέσω της Μνημοσύνης// ΟΥΣ= έχοντας ανοιχτά τα αυτιά μας// Ι= ιθύνει … δηλαδή μας κατευθύνει// ΚΗ= μέσω των 28 αριθμογραμμάτων.
Με όρο Μουσική οι Πρόγονοί μας εννοούσαν το σύνολο των Πνευματικών και Διανοητικών επιδόσεων, προερχόμενη εκ των Μουσών.
Η λέξη Μούσες, ετυμολογείται από το… μάω ή μώομαι ή μώσις (επιθυμώ) ή ομού ούσαι. Η Μω… σημαίνει ζητώ να μάθω, ερευνώ… γι’ αυτό και η έρευνα του καθενός είναι επιτακτική… διότι κάθε μέρα κάτι μαθαίνεις και συμπληρώνεις και δεν κάθεσαι ως πρόβατο απλά να βελάζεις μπεεεεεεεεε….!
Ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελείται από το ΣΩΜΑ…. που χρειάζεται γυμναστική και την ΨΥΧΗ… που χρειάζεται τη Μουσική Παιδεία μας… όπου μας μυεί… μέσω των ΕΝΝΕΑ ΜΟΥΣΏΝ.
Ο ήχος, η ενέργεια και το Φως γνωρίζουμε ότι είναι γενεσιουργές δυνάμεις του Σύμπαντος Κόσμου εν τη γενέσει του. Ο ήχος ενεργοποιεί την ύλη και της δίνει ζωή που γεννά το Λόγο της ανεπτυγμένης πρότασης. Έχουμε δει παραστάσεις που απεικονίζουν διάφορα μουσικά όργανα… όπως η (άρπα και ο δίαυλος) που υπάρχουν στον Κυκλαδικό πολιτισμό στα τέλη της 3ης χιλιετίας π.Χ. . Η Μουσική στα παλαιά χρόνια ξέρουμε ότι δεν συνόδευε μόνο τον χορό, αλλά και πολλές αθλητικές δραστηριότητες, στην καθημερινή εργασία των Ελλήνων και στον πόλεμο. Από τους Αρχαϊκούς ήδη χρόνους η Μουσική άρχισε να αποκτά ένα όλο και πιο σύνθετο ρόλο χαρακτήρα, με αποκορύφωμα την δημιουργία των Μουσικών Αγώνων σε αρκετές πόλεις. Τέτοιοι καταχωρημένοι Αγώνες είναι τα… «Κάρνεια» στην Αρχαία Σπάρτη, μια πόλη όπου η Μουσική γενικότερα κατείχε εξέχουσα θέση και ήταν άρρηκτα δεμένη με την εκπαίδευση των νέων. Επίσης η Μουσική έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Αθήνα μετά τον 6ο αιώνα στις δύο μεγάλες Εορτές της πόλης, τα Μεγάλα Παναθήναια και τα Μεγάλα Διονύσια. Η λύρα πάντα συνόδευε την απαγγελία των επών… δηλαδή (ηρωικών τραγουδιών) στην Λυρική ποίηση… που ονομάστηκε έτσι από τη Μουσική της λύρας που συνόδευε την απαγγελία στίχων.
Γενικά η παράδοση μας αναφέρει ότι δύο Μούσες εφεύραν τη θεωρία και την πράξη στη μάθηση… άλλες τρεις Μούσες εφεύραν τους τρεις μουσικούς τόνους… το αδρόν, το μέσον και το ισχνόν… τις τρεις χορδές της Λύρας, επίσης τις τρεις προσωδίες… την οξεία, τη βαρεία και την περισπωμένη και τους τρεις χρόνους παρεληλυθότα, ενεστώτα, μέλλοντα… τα τρία πρόσωπα, επίσης τους τρεις αριθμούς, το τρίγωνο των αστέρων και άλλα τριάριθμα. Ακόμη τέσσερις Μούσες εφεύραν τις τέσσερις διαλέκτους: Αττική, Ιωνική, Αιολική και Δωρική. Πέντε Μούσες τις πέντε αισθήσεις: όραση, γεύση, όσφρηση, αφή και ακοή. Επτά Μούσες εφεύραν τις επτά χορδές της λύρας, τις επτά Ουράνιες ζώνες, τους επτά πλανήτες και τα επτά φωνήεντα του Ελληνικού αλφάβητου.
Συμπέρασμα: Οι Μούσες συμβολίζουν το μεγαλείο της Τέχνης… το αισθητικά ωραίο όχι μόνο στη μορφή, αλλά και στο περιεχόμενο. Είναι πολύ φωτεινές και ήπιες μορφές… που μέχρι σήμερα προσωποποιούν την παρηγοριά που φέρνει η Τέχνη και η ηθική στη ζωή των ανθρώπων, καθώς και την ομορφιά που της δίνει. Ο Απόλλων μας φωτίζει…. και εμείς οφείλουμε να αποδεχτούμε τις Ηλιαχτίδες του Φωτός του… μέσα μας… για να λάμψει το Είναι μας… περνώντας όμως και τα ΕΝΝΕΑ στάδια… που θα δούμε στο επόμενο μάθημα.
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ=Ε.Ι.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ… ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΑ ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑ 2ο
Έτσι η ΠΛΕΞΙΣ (Π+ΛΕΞΙΣ)…..[όπου Π (ΥΛΗ)] μετατρέπεται σε:
ΛΕΞΙΣ/ΕΛΞΙΣ/ΕΛΙΞΣ-(ΕΛΙΞς)… ΕΛΙΚΩΝ.
Αν λοιπόν ο καθείς μας δεν βρει... το ΕΛΙΚΟΔΡΟΜΙΟΝ του.... δεν θα βρει και το ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟΝ.... ίνα αποδράσει από το υλικόν γήινον πεδίον.... προς το Σύμπαν.
Η κάθε ΛΕΞΙΣ…. οδεύει….. προς το άπειρον: ∞ ….ήτοι η :
ΛΕΞΙΣ=305=>3+0+5 = 8… ∞ …. άπειρον.
ΑΛΗΘΕΙΑ=64...!!!... και πως το ξέρουμε αυτό… διότι 6+4=10… όπου ΔΕΚΑ (10)… είναι η πρώτη Ιερά Τετρακτύς του Πυθαγόρα….!
ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ=1626 1+6+2+6=151+5=6 …. όπως διαπιστώνουμε ο αριθμός (6)… είναι ο αριθμός της Ψυχής… αλλά και της πρώτης Τετρακτύος που αποκωδικοποίησα… ενώ στη δεύτερη Τετρακτύ… δυστυχώς διακόπηκε το σήμα… !!!… και δεν ξέρω τι σημαίνει…
Πρέπει να ξέρετε ότι πρώτη Τετρακτύς του Πυθαγόρα… έχει πρακτική και επιστημονική εφαρμογή σε αρκετά πράγματα… αλλά έχει όμως κι ένα φιλοσοφικό και θεοσοφικό υπόβαθρο… αφού είναι κατασκεύασμα… στη σφαίρα του λογικού και του υπερβατικού όντος… με πολυδιάστατες ερμηνείες και αποσυμβολισμούς. Από αυτήν αποκαλύπτουμε κοσμικές, βιολογικές, ηθικές ιδιότητες και πολλές γνώσεις. Η λέξη Τετρακτύς… είναι ένας αριθμός: το τέσσαρα (4). Ο αριθμός όμως τέσσαρα στην εποχή τού Πυθαγόρα παριστάνονταν όπως ξέρουμε με το τέταρτο κατά σειρά γράμμα της Ελληνικής αλφαβήτου… που είναι το γράμμα… Δέλτα (Δ). Βλέπουμε δηλαδή… ένα γεωμετρικό τρίγωνο που είναι ισόπλευρο. Έτσι εάν πάρουμε το άθροισμα των τεσσάρων αριθμών…(1+2+3+4=10)…. μας βγάζει τον αριθμό 10. Δηλαδή… όλοι οι αριθμοί που είναι αθροιζόμενοι, ανάγονται σε μονοψήφιους αριθμούς και ισοδυναμούν με το ΕΝ ή αλλιώς τη Μονάδα. Παριστάνεται μ’ ένα ισόπλευρο τρίγωνο όπου σημειώνονται οι (10) Δέκα πρώτοι αριθμοί… οι οποίοι αθροιζόμενοι κατά πλευρά, είτε σαν αριθμοί και γράμματα, είτε σαν λέξεις… μας δίνουν πάντα τη Μονάδα. Δείτε παρακάτω:
1+2+3+4=10=(1+0)=1
ΕΝ+ΔΥΟ+ΤΡΙΑ+ΤΕΣΣΑΡΑ=55+474+411+807=1747=(1+7+4+7)=19=(1+9)=10=(1+0)= 1
1+5+6+7=19=(1+9)=10=(1+0)=1
ΕΝ+ΠΕΝΤΕ+ΕΞ+ΕΠΤΑ=55+440+65+386=946=(9+4+6)=19=(1+9)=10=(1+0)= 1
7+8+9+4=28-(2+8)=10=(1+0)=1
ΕΠΤΑ+ΟΚΤΩ+ΕΝΝΕΑ+ΤΕΣΣΑΡΑ=386+1190+111+807=2494=(2+4+9+4)=19=(1+9)=10=(1+0)= 1.
Γι’ αυτό και ο Πυθαγόρας θεωρούσε τη Τετρακτύ… Ιερά και επέβαλε στους μαθητές του τον Ιερό Όρκο: « ΟΥ ΜΑ ΤΟΝ ΑΜΕΤΕΡΑ ΓΕΝΕΑ ΠΑΡΑΔΟΝΤΑ ΤΕΤΡΑΚΤΥΝ ΠΑΓΑΝ ΑΕΝΑΟΥ ΦΥΣΙΟΣ ΡΙΖΩΜΑΤΑ ΕΧΟΥΣΑΝ».
Η Τετρακτύς… μας δεικνύει την αιώνια και απέραντη πηγή της Φύσεως, όπου συσχετίζεται τόσο με την Ιερά Δεκάδα, όσο και με την Αγνή Μονάδα. Στην Πρώτη Δεκάδα εκφράζεται ο Κόσμος, ο Ουρανός, ο Θεός, το Κράτος, ο Άτλας, ο Ήλιος. Στο… ΕΝ ή… η Μονάς… εκφράζεται η πρώτη Αιτία του Κρείτονος και του Τελείου.
Εάν ξαναδούμε… λεξαριθμικά τη Τετρακτύ… (Τετρακτύς=1626-->15=6), θα διαπιστώσουμε ότι πράγματι ο θείος Πυθαγόρας την ταύτιζε με ολόκληρο το Σύμπαν και όλο τον Κόσμο: ΣΥΜΠΑΝ=771-->15=6... και ΚΟΣΜΟΣ=600-->6.
Και εάν πάρουμε μαζί όλες τις λέξεις… της θεάς Γαίας θα διαπιστώσουμε ότι: ΟΥΡΑΝΟΣ+ΘΑΛΑΣΣΑ+ΧΘΩΝ+ΠΥΡ=3372… όπου βγάζει πάλι πυθμένα τον αριθμό 6….!
Η Τετρακτύς… αποτελείται από 10 ισόπλευρα τρίγωνα… εννέα εσωτερικά και το μεγάλο εξωτερικό τρίγωνο που τα περικλείει όλα. Για να σχηματίσουμε μια Τετρακτύ σε επίπεδο… πρέπει αρχικά να ορίσουμε τις 4 κουκκίδες της βάσης της. Η τετράς τίκτει την δεκάδα και η δεκάδα, με τη σειρά της, αποτελεί τη βάση για το δεκαδικό σύστημα… γι’ αυτό και τα τρία εσωτερικά τρίγωνα της Τετρακτύος… μοιάζουν ακριβώς με το σύγχρονο σύμβολο της ραδιενέργειας…!!!
Η λέξις…. ΕΛΙΞς=5+30+10+60+6=111……όπου 111 είναι η αρχή της Αλφαβήτου μας….1,10, 100…(Α,Ι,Ρ) (βλέπε πίνακα…) όπου άνευ των μηδενικών…. γίνεται 111…..που είναι ίδια με τη λέξη…ΠΑΙΔΕΙΑ=111,…..δηλαδή η αναζήτησις προς το (Θ)είον…. μέσω της Παιδείας…… για να φτάσουμε προς το γράμμα Θ=9…….όπου γράμμα…. ΘΗΤΑ=318=>3+1+8=12…..όπου 12 είναι και…. ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΟΙ…. και 1+2=3....όπου 3 είναι…. Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ… :
(ΔΙΑΣ ΖΕΥΣ/ΑΘΗΝΑ/ΑΠΟΛΛΩΝ).
Ο αριθμός ΕΝΝΕΑ=9, χωρίζεται σε ΕΝ-ΝΕ-Α.
Τουτέστιν : ΕΝ=1 / ΝΕ(ΕΝ)=1 /Α=1….οπότε έχουμε… 111.
Εις την Ελληνική Αλφάβητο… διαπιστώνουμε ότι καθέτως, όπως ορώμεν, έχουμε αντίστοιχα: 6,60,600…ήτοι : [ F(ς) Ξ , Χ ]…..τουτέστιν 666. Προσέξτε αυτός ο αριθμός… είναι Ιερός για μας τους Έλληνες…. γι’ αυτό και μας απωθούν από αυτόν… με ότι προπαγάνδα έως τώρα έχουν αμολήσει… περί του Αντίχριστού κλπ κλπ.
Εις τα παραπάνω Ελληνικά Γράμματα του πίνακα… μόνον το απόκρυφο γράμμα: [ F (ς) ]….δίγαμμα ή στίγμα…. έχω αποκωδικοποιήσει και το οποίο το πρόσθεσα…. (μία σημαντική μέρα…) στη λέξη…..ΕΛΙΞς=111. Αυτός ο ΕΛΙΞς…. είναι αυτός της… επίφυσης….!... αυτή είναι που ενεργοποιείται στο ανθρώπινο μας σώμα… και είναι το σημείο… επαφής μας… με τα ανώτερα Όντα.
Με εντολή λοιπόν του Διός-(Ζευς)… ο πρώτος ΤΕΛΕΙΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ… ΕΞ=6….ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ….εις την Ελληνικήν Αλφάβητον… και από 6,60,600 και μετατρέπεται…. εις δεξιόστροφην ΕΛΙΚΑ….666. Αύτη η ΕΛΙΞς =111…..τείνει….ίνα φθάσει εις την κορυφήν….. της Ελληνικής Αλφαβήτου…. και να γίνει 9,90,900…..ήτοι:
( Θ , Q , ΣΑΝ ΠΙ )....τουτέστιν 999.
Εις την δεξιά αυτήν κάθετο σειρά της Ελληνικής Αλφαβήτου βλέπουμε… την όρασιν/θέασιν…. μόνον ενός εκ των τριών γραμμάτων…. και τούτο είναι μόνον στο γράμμα…Θήτα, θ=9…..όπου είναι και Ο ΚΩΔΙΞ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ μας, που σημαίνει ότι ορούμε (βλέπουμε) παντοτινά το γράμμα θ=9….. και μόνον όταν καταφέρουμε και ανυψώσουμε την ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ….. από την οριζόντια θέση της… που την βλέπαμε έως τώρα… ώστε να αρθεί εις την ΟΡΘΙΑΝ σωστή ΘΕΣΗ της…. για να έχουμε πλέον και την… ΚΑΘΑΡΗ ΘΕΑΣΗ… μέσα στο Είναι μας.
Έτσι στην ΟΡΘΙΑ ΣΩΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΜΑΣ…..ΤΟ 666…. ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ….ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ 999….. όπου ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ η ΕΛΙΞς=111… ΤΩΝ ΕΛΛΑΝΙΩΝ (ΦΩΤΕΙΝΩΝ) ΟΝΤΩΝ… ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ….(ΘΕΙΑ-ΒΟΗ)….ΤΟΥ ΔΙΟΣ.
ΟρΏμεν το θ=9…..διότι ΖΕΥΣ = 612=>6+1+2=9…… ΕΝΝΕΑ και ΕΝ-ΝΕ-Α = ΠΑΙΔΕΙΑ=111.
Το δε ρητόν…. ΚΥΑΜΩΝ ΑΠΕΧΕΤΕ… .μας δείχνει ξεκάθαρα ότι έως τώρα είχαμε αποχή…. από τα κουκιά… δηλαδή ….είχαμε αποχή… από την ΟΥΡΑΝΙΑ…. ΘΕΙΑ ΓΝΩΣΗ.
ΚΥΑΜΩΝ=20+400+1+40+800+50=1311=>6
ΑΠΕΧΕΤΕ=1+80+5+600+5+300+5=996=>6
Το ΚΥΑΜΩΝ=1311… ορΏμεν μεν τα τρία 1..11 και το 3….αλλά απέχουμε από την ΠΑΙΔΕΙΑ=111. Το ΑΠΕΧΕΤΕ=996….. μας δηλώνει ότι για να φτάσουμε εις το 999 χρειαζόμαστε τον ΑΡΙΘΜΟ (3)…..οπότε 996+3=999.
Ο λέξις…..ΑΡΙ(Θ)ΜΟΣ…. προέρχεται από την βάση…Α=1, Ι=10 , Ρ=100 ήτοι 111…..δηλαδή (Α,Ι, Ρ)….ή (Ρ,Ι,Α)….ή (Α, Ρ, Ι) [Θ] ΜΟΣ….( βλέπε πίνακα).
Το (3) δηλώνει….. ΔΗΛΟΣ…..Δ-ΗΛΟΣ…. όπου χρειάζεται το Ι=10….εις το ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΗΣ Α! ΙΕΡΑΣ ΤΕΤΡΑΚΤΥΟΣ ….για να γίνει Δ+ΗΛΙΟΣ….. ΑΠΟΛΛΩΝ.
Η ΔΗΛΟΣ… σε κάποια χρονική στιγμή… ήταν… Α-ΔΗΛΟΣ… και είναι ο χώρος της γέννησης των Διδύμων Απόλλωνος/Αρτέμιδος. Ο χώρος αυτός είναι και το πιο Φωτεινό-Λαμπερό σημείο σε όλον μας τον Πλανήτη Γαία…. και στην αλφάβητο μας… δηλώνεται ανά τέσσερα γράμματα και προβάλλεται καθέτως… ως: ΔΗΛΟΣ.
Α,Β,Γ, Δ
Ε, ς, Ζ, Η
Θ,Ι,Κ, Λ
Μ,Ν,Ξ, Ο
Π,Q,Ρ, Σ
Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ ( ΔΙΑΣ ΖΕΥΣ/ΑΠΟΛΛΩΝ/ΑΘΗΝΑ) ….ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε ΑΔΕΛΦΙΑ... μπροστά μας... εις την Νοητική μας ΟΘΟΝΗ.
Πράγματι εάν προσθέσουμε το ΚΥΑΜΩΝ=1311 και το ΑΠΕΧΕΤΕ=996….λαμβάνομεν 1311+996=2.307=>12….ΟΛΥΜΠΙΟΙ….και =1+2=3 …..ΟΛΥΜΠΙΑ ΤΡΙΑΣ. Ο ΔΙΑΣ-ΖΕΥΣ....Ο Δίδων Ζωή.... είναι η Συμπαντική Νόηση/Διαστολή-Ζεύξις.
Ο ΑΠΟΛΛΩΝ.... είναι ο Ήχος και το Φως....
Η ΑΘΗΝΑ..... είναι η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.... ως Ανώτερη Νόησης/Ηθονόη-Θεονόη/Σοφία.
Συμπέρασμα: Μέσα από τις λέξεις… της Ελληνικής Αλφαβήτου… θα βρούμε τον δρόμο της αναζήτησης της θείας άλης… δηλαδή της Αλή+θειας… που όλοι ποθούμε…..!
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ=Ε.Ι.
Ο… ΣΙΣΥΦΟΣ
Τα 7 πέπλα της Ίσιδος και της Αθηνάς ταιριάζουν στον αριθμό των άστρων των Πλειάδων, με την διαφορά ότι αποτελούν επέκταση της λειτουργίας του κύκλου Σελήνης-Ήλιου και του αντανακλώμενου φωτός της Σελαναίας, στην οπτική των Πλειάδων και της γένεσης του κόσμου. Αν λάβουμε υπ’ όψη ότι στο έργο του ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ «Περί Ίσιδος και Οσίριδος» αναφέρεται ότι ο τεμαχισμός του Οσίριδος και η συνεπαγομένη αναζήτηση της Ίσιδος, όπου και ξεκινούσε η τέλεση των ΙΣΙΑΚΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ, συνέβαινε κατά την 17η του μηνός Αθήρ, κατά την οποία ο Ήλιος περνάει από τον Σκορπιό, ημερομηνία που συμπίπτει με την μεσουράνηση των Πλειάδων και του Όμματος του Ταύρου, του Αλντεμπαράν, κατά την 17η Νοεμβρίου, δηλώνοντας την σχέση της Ίσιδας και τον αστερισμό των Πλειάδων και κυρίως την Μερόπη και τον Σίσυφο-Ήλιο. Επίσης παρατηρούμε ότι και οι περισσότεροι ναοί της ΑΘΗΝΑΣ ήταν προσανατολισμένοι προς την ανατολή και τις φάσεις των Πλειάδων, αλλά και ο συμβολισμός της ΑΘΗΝΑΣ ως ΣΟΦΙΑ περνά στα Ορθόδοξα Μυστήρια ως Άγιο Πνεύμα, σύμβολο του οποίου είναι η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ, όπου κατά την Μυθολογία μας γνωρίζουμε, ότι οι Πλειάδες κυνηγιόταν από τον Ωρίωνα και για να του διαφύγουν μεταμορφώθηκαν από το ΔΙΑ σε ΠΕΡΙΣΤΕΡΕΣ. Η σχέση λοιπόν της Μερόπης και του Σίσυφου οφείλεται για την γέννηση του Γλαύκου, του οποίου το όνομα σημαίνει «Λαμπρός». Στο μεσοδιάστημα της Δύσης του Ηλίου και της Ανατολής των Πλειάδων εμφανίζεται στον ουρανό ο ΑΠΟΣΠΕΡΙΤΗΣ ή ΕΩΣΦΟΡΟΣ της Δύσης , ο λαμπρότερος πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος η ΑΦΡΟΔΙΤΗ, της οποίας το μυθολογικό ιερό πτηνό όπως είπαμε ήταν η… ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ.
Επίσης ο μύθος του Γλαύκου παραπέμπει στην Ιστορία του Φαέθοντα υιού του Ήλιου, ο οποίος οδήγησε το άρμα του πατέρα του, αλλά δεν μπόρεσε να το συγκρατήσει, με αποτέλεσμα να συντριβεί στην γη. Στους κοινούς αυτούς μύθους ως σύνδεσμό μπορούμε να παρατηρήσουμε την εκτροπή της Μερόπης από τις Πλειάδες και την τιμωρία του Σίσυφου. Αστρονομικά οι ΠΛΕΙΑΔΕΣ ή Μ45 ή κοινώς ΠΟΥΛΙΑ απέχουν από τη Γη περίπου 325 έτη φωτός και ήταν ένας από τους σημαντικότερους, αφού λειτουργούσε ως σημείο αναφοράς στους αρχαίους πολιτισμούς και κυρίως στους ΕΛΛΗΝΕΣ, τους Αιγύπτιους, τους Σουμέριους, τους Μάγια και σε άλλους. Κλείνοντας θέλω να επισημάνω ότι τα αρχέτυπα της Ελληνικής Μυθολογίας/Κοσμολογίας/Οντολογίας/Επιστήμης/Φιλοσοφίας κλπ και τα σύμβολα της Μυθολογίας μας που διαδόθηκαν ή καταχράστηκαν οι άλλοι (πολιτισμοί), τα έκαναν θρησκείες, όπως βλέπουμε π.χ. τη σχέση 7άδας με τον Χριστιανισμό=7 εκκλησίες Αποκάλυψης ή με τον Ινδουισμό=7 τσάκρας κλπ, και άλλοτε ερμηνεύοντας ή παρερμηνεύοντας και διαστρεβλώνοντας αρκετές φορές, είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχει μία γενικότερη σύγχυση, αφού πλέον ο κάθε ερευνητής έπρεπε να έχει διασταυρώσει αρκετές νεότερες πηγές και όταν έφθανε στα κείμενα της Μυθολογίας μας και της Επιστήμης, με έκπληξη διαπίστωνε, ότι όλα έρχονταν από την Πρώτη Πηγή. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ΕΚΠΛΗΞΗ που ειδικά κάθε νέο-Έλληνας αντιλαμβάνεται, όταν ξεκινάει να ερευνήσει την Μυθολογία-Ιστορία μας. Ούτως ΑΔΕΛΦΙΑ…εις τον αρχαίον κόσμον, δεν φαίνεται να υπάρχει τίποτε το τυχαίον. Αρκεί μία διερευνητική ματιά…και θα διαπιστώσει ο καθείς από εμάς, ότι οι Έλληνες… δε γράψανε μόνο…..ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ…ΖΗΣΑΝΕ.
ΕΛΛΗΝ=123=(ΖΕΝΙΘ+ΝΑΔΙΡ):2 ΕΛΛΗΝ=123=[(ΑΠΟΛΛΩΝ):(ΑΡΤΕΜΙΣ)] εις την δεκάτην.
ΖΕΝΙΘ+ΝΑΔΙΡ=81+165=246:2=123=ΕΛΛΗΝ.
ΕΡΡΩΣΘΕ.ΕΙ
ΟΙ ΠΛΕΙΑΔΕΣ… Η ΜΑΓΝΗΣΙΑ… ΚΑΙ ΤΑ 7 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ
IOANNIS STOGIANNOS·ΣΑΒΒΑΤΟ, 7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017Οι Πλειάδες… είναι ένα κοντινό σε μας και αρκετά χαλαρό ανοικτό σμήνος, περίπου, 500 άστρων στον αστερισμό του Ταύρου. Είναι επίσης γνωστό ως… οι Επτά Αδελφές, αν και οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να δουν με γυμνό μάτι μόνο τα έξι αστέρια, που όλα τους είναι χρώματος ανοιχτού μπλε-λευκού. Το σμήνος αυτό έχει περισσότερα από 100 μέλη και η απόσταση τους από μας είναι 440 έτη φωτός. Η συνολική μάζα τους είναι 800 φορές αυτή του ήλιου μας, η δε ηλικία του σμήνους υπολογίζεται 115 εκατομμύρια χρόνια. Το κεντρικό μέρος του σμήνους είναι σφαιρικό, η δε ακτίνα του πυρήνα του είναι ελαφρώς πάνω από 4,5 έτη φωτός. Εντούτοις το εξωτερικό μέρος είναι εμφανώς ελλειπτικό, με μια ελλειπτικότητα 0. Οι Πλειάδες αναφέρονται σε αστρονομικούς καταλόγους M45, ή NGC 1432.
Σύμφωνα με τη μυθολογία οι ΠΛΕΙΑΔΕΣ ήταν :
Η Κελαινώ, μητέρα του ήρωα Λύκου.
Η Μερόπη, σύζυγος του Σίσυφου και μητέρα του Γλαύκου.
Η Ηλέκτρα, μητέρα του Δάρδανου, γενάρχη των Τρώων και του Ημαθίωνα, βασιλιά της Σαμοθράκης.
Η Αλκυόνη, που μεταμορφώθηκε σε πουλί από το Δία.
Η Μαία, η ομορφότερη, μητέρα του Ερμή.
Η Ταϋγέτη, μητέρα του πρώτου βασιλιά της Σπάρτης Λακεδαίμονα.
Η Αστερόπη, σύζυγος του ήρωα Οινόμαου .
Οι 7 ΠΛΕΙΑΔΕΣ –ΑΔΕΛΦΙΑ-…..αντιστοιχούν στα 7 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ του ανθρώπινου σώματος (7 ΠΥΛΕΣ). Κάθε Πλειάδα δηλώνει κάτι διαφορετικό ως ιδιότητες.
Στην ελληνική μυθολογία και κατά τον Ησίοδο, ο Άτλας ήταν γιος του Ιαπετού και της Ωκεανίδας Κλυμένης, και αδέλφια του ήταν ο Προμηθέας, ο Επιμηθέας και ο Μενοίτιος, οι γνωστοί «Ιαπετίδες». Ο ΑΤΛΑΣ… δηλώνει την υλική επιθυμία που κρατά τον άνθρωπο στο ΥΛΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ της χαμηλής ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑΣ των παθών και που τον στηρίζει στη γη και η Πλειόνη ( είναι η μητέρα των Πλειάδων θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος, σύζυγος του Άτλαντος) την ψυχή που προσπαθεί να ανελιχθεί. Το αποτέλεσμα της μείξης τους είναι οι 7 Πλειάδες-Επίπεδα Συνειδητότητας που διακοσμούν την ανθρώπινη ψυχή. Το σύμβολο των Πλειάδων ήταν οι περιστέρες. Ο Ωρίων συμβολίζει μια πολικότητα (ως προς το σχήμα του) με την ζώνη του να εξισορροπεί τα δύο επίπεδα. Το ΑΙΣΘΗΤΟ με το ΝΟΗΤΟ. Οι περιστέρες συνδέονται με το ιερό πτηνό της Αφροδίτης (Διατροφής)…που είναι η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ (Πύρινη Αστέρα). Η Αφροδίτη ως Ουράνια (είναι ο μόνος πλανήτης που γυρίζει…. αντίστροφα από τους άλλους….!) και Πάνδημος ή ως Έρως και Ίμερος δηλώνει αυτές τις δύο ακατάλυτες ορμές του Σύμπαντος που επιδρούν και στον άνθρωπο. Την ορμή προς τη ζωή και την ορμή προς το θάνατο. Η ορμή αυτή είναι διφυής Έρως-Έρος. Απεικονίζει την κίνηση (κάθοδο-άνοδο) της καθολικής και επιμέρους Ψυχής προς τη χθόνα και προς τον ουρανό.
Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ-ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ των 7 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΏΝ ΚΕΝΤΡΩΝ… συνδέεται με την ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ (Άνοδος Ψυχής) – επιφοίτηση πνεύματος (Κάθοδος Νου)… κάθε Πλειάδος σε Περιστέρα. Αναλυτικά οι 7 Πλειάδες, όπως είπαμε αντιστοιχούν στα επτά ενεργειακά μας κέντρα (τσάκρας)… του ανθρώπινου σώματος. Αντίστοιχα έχουμε:
• ΚΕΛΑΙΝΩ. Εστιάζει στον κόκκυγα, στο πρώτο ενεργειακό κέντρο και δηλώνει την βάση της ανθρώπινης ενέργειας που ανέρχεται από το Ιερό Οστούν μέσω των κέντρων ως την κεφαλή.
• ΜΕΡΟΠΗ. Εστιάζεται στην περιοχή της σπλήνας ή των γεννητικών οργάνων στο δεύτερο κέντρο και δηλώνει την Μέρα-Μάρα ήτοι το υγρό στοιχείο και την Όψη. Ούτως στο γενετικό υλικό το οποίο είναι σε υγρή μορφή αποκτά η ψυχή τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου μέσω DNA και RNA (Διπλή Έλικα του Οφιούχου).
• ΗΛΕΚΤΡΑ. Εστιάζεται στην περιοχή του ηλιακού πλέγματος στο τρίτο κέντρο και δηλώνει την πηγή του ανθρώπινου ηλεκτρομαγνητισμού καθώς και το ηλιακό πλέγμα σε συνεργασία με το ήπαρ αποτελεί την εστία του αστρικού σώματος και τον δέκτη λήψης ιόντων του ανθρώπου, τα οποία δια του ύδατος(αίματος) μεταφέρει στον εγκέφαλο, διαδικασία την οποία μας την περιγράφει και ο Πλωτίνος… στην 2η εννεάδα του. Το Ηλιακό Πλέγμα δέχεται τα ιόντα και το ήπαρ τα πολτοποιεί και αποστέλλει μέσω του αίματος στο ανθρώπινο σώμα τα στοιχεία τους. Στην ουσία η ΗΛΕΚΤΡΑ σχετίζεται με το θρεπτικόν μέρος της ψυχής.
• ΑΛΚΥΟΝΗ. Εστιάζεται στην περιοχή της καρδιακής χώρας, στο τέταρτο κέντρο. Είναι το σημείο εξισορρόπησης των ενεργειακών κέντρων και δηλώνει το συναίσθημα (επιθυμητικόν). Ο παρορμητισμός δηλώνει την ύβρη του Κύηκα και της Αλκυόνης (αλς=θάλασσα=μαύρη θάλασσα=ασυνείδητο+κύω=τίκτω) που αποκάλεσαν ο ένας τον άλλον με τα ονόματα του Διός και της Ήρας, δείχνοντας την αλαζονεία αλλά και τον παρορμητισμό του έρωτα… που αψηφά τα πάντα, ακόμη και (Θεικούς) ή ηθικούς κανόνες. Ούτως το ζευγάρι μεταμορφώθηκε σε θαλασσοπούλια και ο ΔΙΑΣ τους -λυπήθηκε - και μέσα στο χειμώνα τους έδωσε ένα διάστημα 14 ημερών (ημερομηνία που εξάλλου σχετίζεται με το 14ο έτος της ηλικίας του ανθρώπου που μπορεί πλέον να τεκνοποιήσει), ώστε να γεννήσουν τα ωά τους. Οι Αλκυονίδες μέρες δηλώνουν ακριβώς την οικογενειακή εστία και το συναίσθημα μέσα στην παγωνιά της ζωής και της φθοράς (χειμώνας).
• ΜΑΙΑ. Εστιάζεται στην περιοχή του λαιμού και των φωνητικών χορδών στο 5ο ενεργειακό κέντρο. Σημαίνει το Λόγο και την εκφορά του διά των λέξεων. (Ο Όμηρος έλεγε τα λόγια… έπεα πτερέοντα..! ). Η Μαία είναι η μητέρα του Ερμή και δηλώνει τη μαίευση του λόγου μετά την σύλληψη του νου μέσω του εγκεφάλου και την εκδήλωση του μέσω των φωνητικών χορδών είτε ως ομιλία, είτε ως τραγούδι. Ο Ερμής-Λόγος συγκοινωνεί μεταξύ των ανθρώπων και (Θεών). Είναι η σχέση ανθρώπου-όντος και καθολικού νου/ψυχής-επιμέρους νου/ψυχής και δηλώνει τις εκφάνσεις και εκφράσεις του ενδοκοσμικού Λόγου, που συνδέεται με το πυρ, για τι οποίο μας κάνει λόγο ο Ηράκλειτος και τις λειτουργίες του.
• ΤΑΥΓΕΤΗ. Εστιάζεται στον κωναριοειδή αδένα (ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ) στο 6ο ενεργειακό κέντρο. Μαζί με τα μάτια δημιουργεί Πυραμίδα ή Ισοσκελές τρίγωνο παραπέμποντας στην πυραμίδα (ΠΥΡ+ΑΜΙΣ-ΣΙΤΟΣ) της Αιγύπτου. Αποτελεί το πέρασμα(οπή-όψη) ανάμεσα στα δύο πεδία όπου το νοητό αντανακλάται ως είδωλο αισθητό και συνδέεται με την λειτουργία των δύο ημισφαιρίων του εγκέφαλου (αριστερό-δεξί = Συνειδητό-Ασυνείδητο).
• ΑΣΤΕΡΟΠΗ. Εστιάζεται στην υπόφυση στο 7ο ενεργειακό κέντρο και αποτελεί την πύλη εισόδου και εξόδου σώματος και το πέρασμα-οπή μετάβασης της ψυχής προς το αστρικό επίπεδο. Σε αντίθεση με το 6ο που είναι κάτοπτρο αντανάκλασης-νόησης μετάβασης στο νοητό, το 7ο είναι η οπή μετάβασης προς και από το ενεργειακό-αστρικό. Η Αστερόπη δηλώνει ακριβώς αυτό: ΟΠΗ προς τα ΑΣΤΡΑ.
Η ενεργοποίηση των επτά πλεγμάτων, συνήθως γίνεται με βαθύ ΔΙΑ-ΛΟΓΙΣΜΟ (Λογισμό Διός) και ηχητικούς κραδασμούς. Κάθε κραδασμός είναι μια μορφή ενέργειας. Έτσι, οι ηχητικοί κραδασμοί παράγουν κι αυτοί με τη σειρά τους, κάποια μορφή ενέργειας. Αυτοί οι κραδασμοί έχουν επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό. Τα ενεργειακά σημεία ΠΛΕΓΜΑΤΑ (τσάκρας) είναι φυσικά συγκινησιακά σημεία μέσα στην αύρα και μερικές φορές χρησιμοποιούνται από τους θεραπευτές.
Το 1ο ΠΛΕΓΜΑ (Κόκκυγας) είναι γνωστό σαν η ρίζα ή το βασικό Πλέγμα. Το χρώμα του είναι το κόκκινο και δίνει κουράγιο, θάρρος και εσωτερική δύναμη.
Το 2ο ΠΛΕΓΜΑ (Γεννητικά Όργανα) συγγενεύει με την προσαρμοστικότητα, το στοχασμό, την ανταλλαγή και τη βοήθεια που δίνει ο καθένας στους άλλους. Όταν η ενέργεια εδώ, είναι δυνατή, βοηθά την ανάπτυξη ψυχικών ικανοτήτων και διαισθήσεων. Μια μικρή ποσότητα πορτοκαλί στην αύρα δείχνει ότι αυτή η περιοχή χρειάζεται εργασία.
Το 3ο ΠΛΕΓΜΑ (Ηλιακό Πλέγμα). Είναι κίτρινο, το χρώμα της ευτυχίας, της περιέργειας και της απόλαυσης της ζωής. Μια χαμηλή ή μέση ποσότητα κίτρινου στην αύρα μπορεί να σημαίνει ότι αυτές οι ποιότητες δεν είναι πρώτιστες στη συνείδησή του ατόμου.
Το 4ο ΠΛΕΓΜΑ (Καρδιακή Χώρα) είναι πράσινο, το χρώμα της πρακτικότητας. Η ενέργειά του είναι χρήσιμη για σκληρές εργασίες, διαπραγματεύσεις και πληρότητα.
Το 5ο ΠΛΕΓΜΑ (Λαιμός) το χρώμα του είναι μπλε. Η ενέργεια εδώ είναι κατευθυνόμενη προς καθολική ικανότητα, πολλαπλή χρησιμότητα και μεταβλητότητα, δίνει αγάπη για την ελευθερία και την αλλαγή.
Το 6ο ΠΛΕΓΜΑ (Κωναριοειδής Αδένας) Τρίτο Μάτι, είναι η πηγή ενέργειας και γεννά ένα λουλακί χρώμα, το οποίο δίνει υπευθυνότητα, προστασία στους άλλους και οικογενειακές αξίες.
Το 7ο ΠΛΕΓΜΑ (Υπόφυση) έχει βιολετί χρώμα, ένα πνευματικό χρώμα. Αυτό δίνει την ενέργεια που κατευθύνεται από φιλοσοφικές σκέψεις, λογική, μεταφυσική και εσωτερική ανάπτυξη.
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)
Η αύρα μας και τα επτά-σεπτά ενεργειακά μας κέντρα
IOANNIS STOGIANNOS·ΣΑΒΒΑΤΟ, 7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017(Το δώρο σας... με τα επτά κεράσματα..... !!!)
Το ανθρώπινο σώμα-σκήνωμα αποτελείται από:
1. Το χοϊκό σώμα-Δέμας ή σήμα ή σώμα
2. Το αιθερικό/ζωτικό σώμα-Επιθυμικόν/Γενετήσιος ορμή.
3. Το αστρικό σώμα-Θυμικόν/Ψυχικές επιθυμίες.
4. Το κατώτερο νοητικό σώμα-Φρην/Νοητικόν
(Όλα τα παραπάνω αποτελούν την κατωτέρα Τετρακτύ… που είναι ο μορφικός κόσμος.)
5.Το ανώτερο νοητικό σώμα-Αιτιατόν
6. Το ενορατικό σώμα-Λόγος/Διαισθητικόν/Ενορατικόν
7. Το ατομικό σώμα-Νους/Νόος
(Τα παραπάνω αποτελούν την ανωτέρα Τρικτύ… που είναι ο άμορφος κόσμος.
8. Η Μονάς-Αγαθόν
( Το όγδοο… αποτελεί το Θείον Πνεύμα.)
Από τα παραπάνω (8) οκτώ ενεργειακά κέντρα συνήθως λογαριάζονται όλα… εκτός του ογδόου που είναι η… (Μονάς ή το Αγαθόν).
1,Το χοϊκό σώμα… είναι αυτό που χρησιμοποιεί τις 5 αισθήσεις… σαν ένα μέσον αναγνώρισης του εξωτερικού μας κόσμου.
2.Το αιθερικό σώμα…. είναι απροσπέλαστο στις αισθήσεις και χρησιμεύει ως ένας μεσάζων του χοϊκού και των άλλων σωμάτων. Έχει δηλαδή… τη μορφή του χοϊκού και πεθαίνει μαζί του.
3. Το αστρικό σώμα… είναι το συναισθηματικό μέρος του ανθρώπου… όπου σ’ αυτό αναπτύσσονται και φωλιάζουν μέσα τα χοϊκά πάθη κι οι εγωπαθητικές διαθέσεις.
4. Το κατώτερο νοητικό σώμα… είναι η κοινώς λεγομένη… διάνοια (ΔΙΑΣ-ΝΟΥΣ) του ανθρώπου.
5. Το ανώτερο νοητικό σώμα… είναι άμορφο… είναι δηλαδή πνευματικής υφής και φύσης… είναι δηλαδή… η ανωτέρα σκέψη, η απρόσωπη… αυτό που διαμορφώνει τις αξίες, τα ιδανικά μας κλπ.
6. Το ενορατικό σώμα… είναι η καθαυτό ψυχή του ανθρώπου, η συνείδηση… ο ίδιος ο Άνθρωπος.
7. Το ατομικό σώμα… είναι ο Νους των Προγόνων μας Ελλήνων, επόπτης και βοηθός όλων των άλλων σωμάτων. Είναι ο ανώτερος Νους… που ασχολείται με τις ανώτερες εργασίες.
8. Το Αγαθόν ή Μονάς ή Θεία Ακτίνα ή Λόγος… είναι η Δημιουργική Πνοή.
Τα 5 πρώτα σώματα … παρουσιάζονται σαν πεντάλφα ή πεντάκτινο αστέρι. Τα σώματα της Ανωτέρας Τριτύος… δηλαδή τα άμορφα, εκτείνονται στο Άπειρο… σαν Καταστάσεις.
Το ανθρώπινο σώμα έχει σχέση λοιπόν με τον υλικό και υπέρ υλικό κόσμο κι έχει 7 κλειδιά ή ενεργειακά κέντρα εισροής κοσμικής ενέργειας… που το καθένα έχει αντίστοιχα κι ένα χρώμα…. κι όλα μαζί όταν ενώνονται γίνονται άσπρο φως.
Τα χρώματα αντίστοιχα είναι το:
Κόκκινο-Πορτοκαλί-Κίτρινο-Πράσινο-Μπλε γαλάζιο-Μωβ/Λουλακί-Βιολετί
1) Το κόκκινο χρώμα… διεγείρει συνήθως τις ρίζες των επιθυμιών και των παθών μας. Το κόκκινο θα μας τονώσει και θα μας ενισχύσει το σώμα μας και θα νοιώσουμε δραστήριοι. Μπορείτε κάλλιστα να χρησιμοποιήστε το κόκκινο χρώμα… για την προβολή της αύρας σας… όταν χρειάζεστε λίγο θάρρος ή όταν θα πρέπει να έχετε εμπιστοσύνη στη σωματική σας δύναμη ή όταν θα πρέπει να αισθάνεστε δύναμη ή αεάν πρέπει να επανασυνδεθείτε με το ένστικτο της επιβίωσής σας. Ένα λιγότερο έντονο κόκκινο στην αύρα σας… σίγουρα θα ενισχύσει τις ρομαντικές σας διαθέσεις.
2) Το πορτοκαλί χρώμα… εκπέμπεται με την αύρα σας.. όταν θέλετε να δώσετε μια ώθηση της δημιουργικής σας ενέργειας… και έμπνευσης. Το πορτοκαλί χρώμα είναι η ενσάρκωση της αγάπης και της ζεστασιάς, της ένταξης, της σαφήνειας, τη δημιουργικότητας αλλά και της αναζωογόνησης. Εστιάζοντας λοιπόν στο πορτοκαλί χρώμα της προβολής της αύρας… θα σας δώσει μια ακτινοβολία της ποιότητας του Ήλιου… που ακτινοβολεί την ενέργεια. Εάν πάλι αισθάνεστε λίγο χωρίς έμπνευση.. το πορτοκαλί είναι το ιδανικό χρώμα για να μετατρέψει την στασιμότητα σας… σε ενθουσιασμό.
3) Το κίτρινο χρώμα… είναι ένα θεϊκό φως και όταν εμποτίζουμε την αύρα μας με αυτό το χρώμα… αυξάνουμε τις δονήσεις μας σε… (αγγελικά) επίπεδα. Αυτό είναι το χρώμα για να το επιλέξετε… εάν έχετε προβλήματα με αντιπερισπασμούς, συγχύσεις ή διαστρεβλωμένες αντιλήψεις…. επειδή ακριβώς το κίτρινο χρώμα είναι η πρωταρχική ρίζα της σαφήνειας. Επίσης το κίτρινο χρώμα θα σας βοηθήσει να επικεντρωθείτε εκ νέου… να οξύνετε την διάνοιά σας… να αποσαφηνίσετε την αντίληψή σας.
4) Το πράσινο χρώμα της καρδιάς…. ρέει έξω από την αύρα σας… όταν είσαστε στην ανάγκη της αναγέννησης, της ανανέωσης και της επούλωσης. Το πράσινο είναι το χρώμα της καθολικής ανάπτυξης και της αναζωογόνησης γενικότερα.
5) Το μπλε γαλάζιο χρώμα… γενικά σας ηρεμεί και σας ενισχύει την ψυχική σας ικανότητα… καθώς επίσης σας βοηθάει και στην ερμηνεία των ονείρων σας. Διεγείρει την διαίσθηση… έτσι εάν θέλετε να αυξήσετε τις πτυχές της κατανόησης σας, το απαλό μπλε… ενεργεί στην αύρα σας. Το μπλε χρώμα θα σας βοηθήσει για να καταπραΰνει… τα θυελλώδη συναισθήματα σας, δεδομένου ότι έχει μια υπέροχη κατευναστική επίδραση.
6) Το μωβ/λουλακί χρώμα…. είναι για περιόδους βαθιάς περισυλλογής και στοχασμού. Είναι ένα χρώμα, με ανυπολόγιστο βάθος και μπορεί να προστατεύει το σώμα σας… στο αστρικό ταξίδι.
7) Το βιολετί χρώμα… έχει τα ίδια χαρακτηριστικά και είναι παρόμοιο με το κίτρινο το χρώμα… όπου ενσωματώνει τις (αγγελικές) ενέργειες. Το βιολετί χρώμα εκφράζει την παιδιάστικη αγάπη, την αθωότητα, την αγνότητα και μια γλυκιά καλοσύνη που ισοδυναμεί με άνευ όρων θεία Αγάπη . Απολαύστε τον εαυτό σας… σε λάμψη βιολετί και δείτε την σπινθηριστική αύρα σας με τις απαλές καθαριστικές ιδιότητες του χρώματος αυτού. Προβάλλοντας το βιολετί στην αύρα σας… θα σας χορηγήσει ικανοποίηση… καθώς και την προσέλκυση της τρυφερότητας στη ζωή σας.
Τα επτά ιερά κέντρα είναι :
1. Ο Ιερός Όφις… στην περιοχή του Ιερού Οστού.
2. Το σπληνικό πλέγμα… στην περιοχή της σπλήνας…. ή το γενετήσιο πλέγμα,… που εδρεύει κάτω από τον ομφαλό.
3. Το ηλιακό πλέγμα… στην περιοχή του ομφαλού.
4. Το καρδιακό πλέγμα… στην περιοχή της καρδιάς.
5. Το λαρυγγικό πλέγμα… στον θυρεοειδή αδένα.
6. Το μετωπικό πλέγμα… λίγο ψηλότερα από τα μάτια… στην υπόφυση.
7. Το κεφαλικό πλέγμα… επάνω από το κεφάλι.
Τα 7 πλέγματα αποτελούνται από διάφορα φύλλα ή πέταλα… με ορισμένο πλανήτη στο καθένα.
1. Ο Ιερός Όφις… έχει 4 φύλλα και είναι ο πλανήτης που εδρεύει η… Σελήνη.
2. Το σπληνικό πλέγμα… έχει 6 φύλλα και είναι ο πλανήτης που εδρεύει ο… Ερμής.
3. Το ηλιακό πλέγμα… έχει 10 φύλλα και είναι ο πλανήτης που εδρεύει η… Αφροδίτη.
4. Το καρδιακό πλέγμα… έχει 12 φύλλα και είναι ο πλανήτης που εδρεύει ο… Ήλιος.
5. Το λαρυγγικό πλέγμα… έχει 16 φύλλα και είναι ο πλανήτης που εδρεύει ο… Άρης.
6. Το μετωπικό πλέγμα…. έχει 96 φύλλα και είναι ο πλανήτης που εδρεύει ο… Δίας.
7. Το κεφαλικό πλέγμα…. έχει 972 φύλλα, με εσωτερική καρδιά… από 12 φύλλα και είναι ο πλανήτης που εδρεύει ο… Ποσειδώνας.
Επίσης τον Ιερό Όφιν… θα τον συναντήσουμε στη Θεά Αθηνά, στον Ηρακλή, στον Ασκληπιό κι αλλού. Το μετωπικό πλέγμα… όταν αναπτυχθεί δίνει διορατικές ικανότητες. Είναι αυτό που παριστάνεται σαν… τρίτο μάτι. Το κεφαλικό πλέγμα… συχνά παριστάνεται σαν δύο κέρατα ή μισοφέγγαρο, πάνω στο κεφάλι μας. Οι μύστες… έχουν παρασταθεί με σκούφο μιας τέτοιας μορφής….! Να ξέρετε ότι τα πλέγματα έχουν κάποιο ιδιαίτερο φως το καθένα. Το φως αυτό υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους, σε διαφορετικά χρώματα και προέρχεται από τους κραδασμούς των σκέψεων των ανθρώπων. Είναι δηλαδή… μια μορφή ενέργειας και αυτό το ονομάζουμε ονομάζεται Αύρα. Η αύρα μας γενικά περιγράφεται ως μία ενέργεια… με ωοειδές σχήμα… σαν μορφή. Αυτό το σχήμα είναι μεταβλητό και επεκτείνετε σύμφωνα με την προσωπική μας ενέργεια. Η αύρα περιβάλλεται γύρω μας… στα 2.5 μέτρα και επεκτείνεται ανάλογα με την πρόοδο του ατόμου. Έτσι καθώς ένας άνθρωπος αναπτύσσει τις πνευματικές του γνώσεις… η αύρα του αυξάνεται κι αυτή ταυτόχρονα. Τα 7 ενεργειακά σημεία… είναι φυσικά συγκινησιακά σημεία μέσα στην αύρα και μερικές φορές χρησιμοποιούνται από διάφορους θεραπευτές. Καλό είναι να γνωρίζετε ότι η ενεργοποίηση των 7 πλεγμάτων-κέντρων, συνήθως γίνεται… με βαθύ διαλογισμό και ηχητικούς κραδασμούς.
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)
Πως ανοίγουμε… το τρίτο μάτι.
(Με απλά λόγια…. φυσικά και δεν κλείνουμε… το ένα μάτι….!!!)
Έχουμε κατ’ αρχά ς έχουμε την πλάτη μας ίσια…. ώστε να είμαι σε μια ευθεία. Τα πόδια μας καλό είναι να είναι στο έδαφος. Παίρνουμε λίγες ανάσες και χαλαρώνουμε. Φανταζόμαστε ότι υπάρχει μία πόρτα-θύρα στο κέντρο του στήθους μας και ανοίγει σιγά-σιγά δίνοντας πρόσβαση σ’ ένα λαμπερό, υπέροχο, θεϊκό άσπρο φως. Το φως μπαίνει μέσω του ενεργειακού κέντρου της καρδιάς μας (πράσινο χρώμα) και ταξιδεύει ψηλά προς την σπονδυλική μας στήλη, όπου συναντάει την επίφυσή μας. Αυτό είναι το εσωτερικό μας μάτι. Το εσωτερικό μας μάτι κατευθύνει αυτό το φως…. μέσω του μετώπου μας… προς το Σύμπαν. Το κάνουμε αυτό δυο με τρεις φορές και νιώθουμε κάθε φορά την αίσθηση της ζωής που ταξιδεύει μέσα από το σώμα μας. Στη συνέχεια κρατούμε το τρίτο μας μάτι ανοιχτό. Καλό είναι να το κρατήσετε το τρίτο σας μάτι ανοιχτό… για πολλή ώρα και πρέπει να κάνετε αυτόν τον οραματισμό κάθε μέρα. Η καρδιά μας στην πραγματικότητα, μας βοηθάει να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας και όταν βλέπουμε τον κόσμο μέσω της εσωτερικής μας όρασης… ενεργοποιούμε την ενέργεια της καρδιάς μας και βλέπουμε τον κόσμο… ως ένα χαρούμενο κι ευχάριστο μέρος. Βλέπουμε τους άλλους ανθρώπους πλέον…. ως θεϊκά όντα. Όλα συνδέονται μεταξύ τους. Αυτός λοιπόν είναι πραγματικά ένας ευτυχισμένος τρόπος για να ζει κάποιος την εδώ ζωή του. Κρατούμε το τρίτο μας μάτι ανοιχτό όσο πιο πολύ μπορούμε. Αφού συνδεθούμε με το ενεργειακό κέντρο της καρδιάς μας …. συνδέουμε την καρδιά μας …. με το νου μας. Εάν πάλι δεν τα καταφέρετε… δεν πειράζει… πιείτε ένα τσιπουράκι… και ξαναπροσπαθήστε και πάλι… μια του κλέφτη..δυο του κλέφτη…που θα πάει…. θα την βρείτε την άκρη… θέλει υπομονή.
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)
ΤΑ ΨΥΧΙΚΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
IOANNIS STOGIANNOS·ΔΕΥΤΕΡΑ, 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017ΤΑ ΨΥΧΙΚΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Η κάθε μετενσάρκωση στο γήινο επίπεδο του ανθρώπου είναι ξεχωριστή, χωρίς συνήθως να θυμάται τις προηγούμενες… λόγω λήθης και κάθε μία είναι κι ένα μάθημα ζωής και συνολικά μία διεκπεραίωση ανάπτυξης και εξέλιξης της πνευματικής κατάστασης του.
Συνολικά υπάρχουν 10 στάδια εξέλιξης και εμπειρίας : Το 1ο στάδιο είναι η συνειδητοποίηση της Ασυνειδησίας. Το 2ο στάδιο είναι η Αποδοχή. Το 3ο στάδιο είναι η γείωση. Το 4ο στάδιο είναι η άρση των προβολών. Το 5ο στάδιο είναι η επισφράγιση ολοκλήρωσης του Ψυχικού – Αστρικού Οχήματος. Το 6ο στάδιο είναι η ενήλικη Δημιουργία. Το 7ο στάδιο είναι το πνευματικό έλλειμμα. Το 8ο στάδιο είναι η επιλογή της κατάλληλης Ατραπού (μονοπάτι-πέρασμα). Το 9ο στάδιο είναι η πνευματική Σύζευξη. Το 10ο στάδιο είναι η πνευματική Υπηρεσία.
Υποσημείωση: Ο κάθε συνειδητοποιημένος Αναζητητής-Ερευνητής… νιώθει ότι κάθε τι το οποίο βιώνει… του έχει χαρισθεί και ότι είναι ύψιστη τιμή του… να το προσφέρει με την σειρά του… στους συνανθρώπους του. Ο κάθε Πνευματικός άνθρωπος δεν αντέχει να βιώνει, τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική Θεϊκή ολότητα μόνος του, δηλαδή δεν αντέχει να είναι ευτυχής… όταν οι άλλοι συνάνθρωποί του πονάνε… επειδή είναι χαμένοι.
Ο πνευματικός άνθρωπος… θέτει διπλό σκοπό στην ζωή του: 1) Να μεταδίδει την Θεϊκή Αλήθεια την οποία ο ίδιος κατέχει, δηλαδή… να επεκτείνει την Κοσμική – Συμπαντική Αρμονία (να μειώνει την Κοσμική – Συμπαντική εντροπία)… και 2) Να υπηρετεί την Θεϊκή Ουσία (εσωτερική – εξωτερική) την οποία ο ίδιος έχει βιώσει, δηλαδή… να επεκτείνει την Συνειδητότητα των συνανθρώπων του, βοηθώντας τους φιλάνθρωπα σε όλα τα επίπεδα… (να μειώνει τον κοσμικό – συμπαντικό πόνο).
Η Αλήθεια, τόσο η Ψυχική όσο και η Πνευματική, δίδεται με τον κατάλληλο για την Συνειδητότητα του κάθε ανθρώπου τρόπο, δηλαδή στον κάθε άνθρωπο δίδεται η Αλήθεια… η οποία είναι κατάλληλη γι’ αυτόν. Να το ξέρετε… ότι η Πνευματική Αλήθεια… δεν δίδεται ποτέ σε άτομα τα οποία δεν είναι έτοιμα να την ακούσουν και να την ακολουθήσουν.
(Αυτά είναι τα 10 στάδια εξέλιξης και όποιος επιθυμεί να εντρυφήσει και μάθει περισσότερα … θα πρέπει να κοπιάσει και να διαβάσει στην συνέχεια… την ανάλυση. Σημείωση: Το παρακάτω κείμενο προορίζεται μόνον για καταρτισμένους και μορφωμένους) …………………………………………………………………………………………………………………………………… Το 1ο στάδιο είναι η συνειδητοποίηση της Ασυνειδησίας.
Κατ’ αρχήν ο κάθε άνθρωπος που έρχεται στη Γαία… είναι σημαντικό να βρίσκεται σε επαφή με την πραγματική πραγματικότητα και όχι την εικονική… δηλαδή να βιώνει, τόσο το εξωτερικό του περιβάλλον… όσο και τον εσωτερικό του κόσμο… όπως αληθινά είναι και όχι όπως τη φαντασιώνεται ότι είναι. Έτσι η επαφή του με την πραγματική πραγματικότητα δημιουργεί: α) Ένα επώδυνο υπόβαθρο… το οποίο με την σειρά του οδηγεί στην συνειδητοποίηση της ασυνειδησίας της ίδιας της ύπαρξης του ατόμου. β) Μία τάση αναζήτησης… ώστε να αλλάξει το εδώ και τώρα… της ζωής του. Στο επίπεδο της ασυνειδησίας… ο άνθρωπος βιώνει (ασυνείδητο) πόνο δυσαρέσκειας και δυσφορία… ο οποίος πόνος γίνεται αντιληπτός με διάφορα συμπτώματα, τόσο ψυχικά… όσο και σωματικά… τα οποία συμπτώματα είναι: το άγχος και οι αγχώδεις σωματικές διαταραχές… όπου δεν δύναται να όμως τις ερμηνεύσει. Ως εκ τούτου δημιουργείται ένας εν δυνάμει Αναζητητής… ο οποίος καλείται να ακολουθήσει την πορεία της μεταμόρφωσης της αντίληψης του… τόσο για το εξωτερικό του περιβάλλον… όσο και για τον εσωτερικό του κόσμο… η οποία (πορεία μεταμόρφωσης του) αποτελείται από διάφορες διαδοχικές μετουσιώσεις ολόκληρης της υπόστασης του ως άνθρωπος.
[ Σημείωση: Η Ψυχική διαδικασία είναι… ένα Ψυχικό φαινόμενο… που απαρτίζει και αποτελεί την Ψυχή… το ψυχικό επίπεδο του ανθρώπου… δηλαδή το σύνολο των συναισθηματικών και των νοητικών λειτουργιών του. Στην Ψυχή ανήκει κάθε τι το οποίο βιώνει, νιώθει και σκέπτεται ο κάθε άνθρωπος. Ψυχή εκτός του ανθρώπου, έχουν τα ζώα και τα φυτά, όμως σε διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης. Το ψυχικό επίπεδο διέπεται από την διπολικότητα (τη λεγόμενη δυάδα)… δηλαδή από την ύπαρξη πόλων εντός των οποίων δονείται η ζωή (η δημιουργημένη δημιουργία). Η διπολικότητα αναπτύσσεται σε πολυπολικότητα, με την ζωή όμως, να δονείται, πάντα, ανάμεσα από δύο αντίθετους πόλους… (το λεγόμενο δίπολο).]
Το 2ο στάδιο είναι η Αποδοχή.
Οι παράμετροι της ειλικρινούς αποδοχής είναι η συνειδητοποίηση και η βίωση σε ελεγχόμενο πλαίσιο, της κάθε ασυνείδητης ψυχικής πλευράς… όσο εξωπραγματική και εάν φαίνεται. Σ’ αυτήν την διεργασία συνειδητότητας είναι πολύ επιβοηθητική η κάθε είδους τεκμηριωμένη, επιστημονική, μη φανατική Γνώση. Προσοχή όμως… διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος της εκλογίκευσης… καθότι στόχος είναι η βίωση της κάθε ασυνείδητης πλευράς… σε όλη της την φόρτιση. Μία παράμετρος, η οποία επιβεβαιώνει την πραγματική αποδοχή των ψυχικών πλευρών, είναι η ανεύρεση από τον κάθε Αναζητητή της αντίστοιχης δικής του ψυχικής πλευράς… σε κάθε είδους εξωτερική κατάσταση, την οποία συναντά. Έτσι η οποιαδήποτε απορριπτική στάση του κάθε Αναζητητή… σχετικά με τις εξωτερικές του καταστάσεις, τον αποπροσανατολίζει από την ατραπό της Αλήθειας. [Σημείωση: Είναι σημαντικό να γνωρίζει ο κάθε Αναζητητής… ότι κάθε ψυχικό συναίσθημα, καθώς επίσης και κάθε ψυχική πλευρά, είναι απόλυτα χρήσιμες. Σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο κάθε συναίσθημα και κάθε πλευρά χρησιμοποιούνται… δηλαδή… εάν ο στόχος είναι εγωκεντρικός ή ενήλικος. π.χ. ένας άνθρωπος, ο οποίος είναι φορτισμένος με το συναίσθημα του μίσους και διακατέχεται από την δολοφονική του πλευρά, εάν ο σκοπός του είναι εγωκεντρικός… γίνεται δολοφόνος, ενώ εάν ο στόχος του είναι ενήλικος… γίνεται χειρουργός. Επίσης, εάν κάποιος άνθρωπος είναι φορτισμένος με το συναίσθημα της αγάπης και διέπεται από την συντροφική του πλευρά, εάν η δράση του είναι εγωκεντρική, γίνεται κτητικός… δηλαδή συμβιωτικός, ενώ εάν η κίνησή του είναι ενήλικη, δημιουργεί μία σχέση η οποία σέβεται απόλυτα τα μέλη της. Η επαφή λοιπόν και η αποδοχή σε βάθος των ψυχικών πλευρών, σε προσωπικό επίπεδο, οδηγεί τον κάθε Αναζητητή να συνειδητοποιήσει την δυστυχία, την οποία βιώνει… λόγω της ματαιωμένης εσωτερικής του επιθυμίας… τη λεγόμενη λίμπιντο (libido) προς την πραγματική, ενήλικη, μη εγωκεντρική ζωή, η οποία (επιθυμία) ενυπάρχει στον κάθε άνθρωπο. Σ’ αυτήν την φάση της ζωής του ανθρώπου, εάν δεν κυριαρχήσει το εγωκεντρικό κομμάτι και δεν επικρατήσουν οι άμυνες, δύναται να πρυτανεύσει η βούληση για αλλαγή. Η απορριπτική στάση έχει να κάμει: «Εγώ δεν μπορεί να είμαι ζηλόφθονος. Εγώ δεν ασκώ βία (σωματική ή ψυχική). Εγώ δεν απαρτίζομαι από ανήθικα κομμάτια». Προσέξτε… το εισερχόμενο το έμβρυο στην μήτρα της μαμάς του, νιώθει αγάπη για την μαμά, η οποία… μαμά είναι όλος ο έξω κόσμος… δηλαδή το Σύμπαν για την πραγματικότητα, τόσο του εμβρύου… όσο και του μετέπειτα νεογέννητου. Στην πορεία, εάν η σχέση με την μαμά (και στάση μαμάς προς το έμβρυο ή το νεογέννητο) είναι απορριπτική ή ματαιωτική, τότε το έμβρυο ή το νεογέννητο τραυματίζεται και βιώνει τον ύψιστο πόνο… (λόγω της αρχέγονης απόρριψης ή της αρχέγονης ματαίωσης της μαμάς του… δηλαδή του κόσμου όλου). Η απόρριψη έχει να κάμει: «Δεν έχεις δικαίωμα να υπάρχεις… ίσον θέλω να μην υπάρχεις… ίσον θέλω να πεθάνεις». Η ματαίωση έχει να κάμει: «Σου επιτρέπω να υπάρχεις, αλλά δεν έχεις το οποιοδήποτε δικαίωμα… ίσον δεν έχεις δικαίωμα να έχεις και να εκφράζεις την οποιαδήποτε ανάγκη». Για να μην πονάει, λόγω του τραύματος, το εγώ του ατόμου… (εμβρύου ή νεογέννητου) αναπτύσσει διάφορες άμυνες, οι οποίες το προφυλάσσουν από την αναβίωση του πόνου του τραύματος, κάθε φορά κατά την οποία (το άτομο) παλινδρομεί… δηλαδή κάθε φορά κατά την οποία διάφορες εξωτερικές καταστάσεις του κινητοποιούν τις συναισθηματικές φορτίσεις του τραύματός του… (αρχέγονη απόρριψη ή ματαίωση). Οι απορριφθείσες ή ματαιωμένες ανάγκες του ατόμου (εμβρύου ή νεογέννητου) δημιουργούν το εγωκεντρικό παιδικό κομμάτι, το οποίο πονάει πολύ και το οποίο χρησιμοποιεί εκείνες τις άμυνες τις οποίες δημιούργησε… όταν βίωσε το αρχέγονο τραύμα, έτσι ώστε κάθε φορά κατά την οποία το άτομο παλινδρομεί να μην πονάει. Αποτέλεσμα λοιπόν της χρήσης των αμυνών είναι η εγωκεντρική… (εγωιστική) συμπεριφορά. Έτσι ο κάθε Αναζητητής θα πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά, ότι κάθε φορά κατά την οποία κάποιο άτομο συμπεριφέρεται εγωκεντρικά, χρησιμοποιεί τις άμυνες του, στην πραγματικότητα ασυνείδητα, έχει παλινδρομήσει στο τραύμα του και ως εκ τούτου πονάει πολύ πίσω από το προσωπείο της παιδικής… (εγωκεντρικής) συμπεριφοράς του. Όμως η ανωτέρω γνώση θα βοηθήσει τον κάθε Αναζητητή να αναπτύξει την αίσθηση της συμπόνιας… η οποία έχει δύο όμως προαπαιτούμενα: α) Ο Αναζητητής θα πρέπει πρώτα να έχει αναβιώσει τον δικό του αρχέγονο πόνο και να μην συμπεριφέρεται ο ίδιος εγωκεντρικά… και β) Σε επαφή με τον πόνο του τραύματος του οποιουδήποτε άλλου ατόμου, να δύναται να θέτει ενήλικα όρια στις παιδικές εγωκεντρικές απαιτήσεις του άλλου ατόμου. Η επαφή με την πραγματική πραγματικότητα, χωρίς οι ασυνείδητες ή συνειδητές παιδικές εγωκεντρικές συναισθηματικές φορτίσεις να επηρεάζουν τις δράσεις του ατόμου. Στο ψυχικό επίπεδο, η αυτοματαίωση δηλαδή… η αναστολή ή η φραγή της επιθυμίας συμβαίνει εάν υπάρχει αρχέγονη απόρριψη ή ματαίωση της πρωταρχικής επιθυμίας– επιθυμία για φροντίδα από την (απο)δεκτική μαμά, η οποία την προσφέρει νιώθοντας αγάπη για το νεογέννητο της. Ως άμυνα το νεογέννητο αυτοματαιώνει δηλαδή… φράζει την επιθυμία του, έτσι ώστε να μην βιώνει πόνο, λόγω της μη πραγμάτωσης της επιθυμίας του από την απορριπτική – ματαιωτική μαμά. Η ανωτέρω αυτοματαίωση της επιθυμίας… (καταθλιπτικό υπόβαθρο), δύναται να έχει ως συνέπεια την αυτόματη αναστολή – φραγή της επιθυμίας εκτός των άλλων και για πνευματική αναζήτηση (προς αποφυγή του πόνου λόγω της οποιασδήποτε ματαίωσής της). Η συναισθηματική φόρτιση αυτής της απόφασης είναι ο πόνος του τραύματος… διότι το παιδικό κομμάτι πασχίζει πάντα: α) Να καλύψει τις απορριφθείσες ή ματαιωμένες ανάγκες του… και β) Να χρησιμοποιεί τις άμυνες, έτσι ώστε να μην πονάει. Όταν λοιπόν το ενήλικο κομμάτι, το οποίο είναι πάντα σ’ επαφή με το εδώ και τώρα, αποφασίζει σύμφωνα με το ενήλικο συμφέρον του ατόμου, τότε το παιδικό κομμάτι νιώθει απόρριψη ή ματαίωση και πονάει, έστω και εάν «απορρίπτεται ή ματαιώνεται» από το ενήλικο κομμάτι του ίδιου του ατόμου. Σε αυτήν την φάση ο κάθε Αναζητητής συνειδητοποιεί… ότι η πορεία της εκπλήρωσης της ενήλικης επιθυμίας (μη χρήση εγωκεντρικών αμυνών) διέρχεται μέσα από την διαρκή αναβίωση του πόνου του αρχέγονου (παιδικού–ψυχικού) τραύματος.
Το 3ο στάδιο είναι η γείωση.
Τα στοιχεία της γείωσης είναι η επαφή και η βίωση του συνόλου του ψυχισμού στην πραγματική πραγματικότητα της ζωής και ταυτοχρόνως η ενήλικη εκδήλωση του ανθρώπου. Η ενήλικη στάση καλείται να είναι η διαρκής δραστηριότητα στην καθημερινότητα… του κάθε Αναζητητή. Συνέπεια της ενήλικης στάσης είναι: 1) Ο στωικός… ας πούμε ο φιλοσοφημένος τρόπος ζωής του κάθε Αναζητητή… δηλαδή η δραστηριότητα, τόσο χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις (εκδραμάτηση των γεγονότων) όσο και χωρίς νοητική ακαμψία. 2) Η δημιουργία του ψυχικού – αστρικού οχήματος για τον διάπλου του αστρικού κόσμου… ο οποίος (αστρικός κόσμος) συνδέει το γήινο – υλικό επίπεδο… με το πνευματικό επίπεδο… δηλαδή μας οδηγεί… στο πνευματικό πεδίο (επίπεδο). Αποτέλεσμα λοιπόν της γειωμένης ενήλικης εκδήλωσης του ατόμου είναι: α) Η βίωση της προ της αρχέγονης απόρριψης ή ματαίωσης, άδολης αγάπης, η οποία ευρίσκεται πέρα από τον χρόνο και τον χώρο… και β) Η εξοικονόμηση της απαραίτητης ψυχικής ενέργειας για τον διάπλου του αστρικού κόσμου. Εάν ο Αναζητητής απωθεί τις ψυχικές του πλευρές, επειδή τις απορρίπτει, τότε εκτός από την απώλεια της ενέργειας της απωθημένης του πλευράς, χάνει και την ενέργεια, την οποία χρησιμοποιεί για να κρατά απωθημένη την απορριπτέα του πλευρά, ώστε αυτή να μην εκδηλώνεται. Αποτέλεσμα της απόρριψης και της απώθησης πλευρών είναι να μην υπάρχει η απαραίτητη ενέργεια για να πραγματοποιηθεί το ταξίδι της εσωτερικής πορείας. Μία σημείωση και απαραίτητη διευκρίνιση είναι πως… άλλο είναι η αποδοχή της οποιασδήποτε πλευράς και άλλο η εγωκεντρική συμπεριφορά. Ο κάθε Αναζητητής έχει επαφή: α) Με όποια ψυχική του πλευρά είναι κινητοποιημένη, χωρίς ίχνος λογοκρισίας. β) Με το εδώ και τώρα της ζωής του… και γ) Με το ενήλικο συμφέρον του. Επακόλουθο της εν λόγω επαφής είναι η δραστηριοποίηση του απαλλαγμένη από τις εγωκεντρικές… (παιδικές) φορτίσεις του. Ωστόσο να διευκρινίσω ότι το πνευματικό… το ορίζουμε πως είναι οτιδήποτε που απαρτίζει τον Θεϊκό Νόμο… εκ του οποίου εκπορεύεται το Θεϊκό Σχέδιο… για την επίτευξη της δημιουργημένης δημιουργίας. Γνωρίζουμε ότι ο κόσμος των Ιδεών του Πλάτωνος… ο κόσμος των Αρχετύπων… είναι ονόματα με τα οποία είναι γνωστό το Θεϊκό Σχέδιο. Το κέντρο του Θεϊκού Σχεδίου… απαρτίζεται από τον Έν-α Νόμο… ο λεγόμενος…(Νόμος της Θεϊκής Αρμονίας) επί του οποίου εκπτύσσεται, τόσο η αδημιούργητη (Κόσμος Ιδεών – Πλάτωνος)… όσο και η δημιουργημένη (εκδηλωμένη) δημιουργία. Ο Έν-ας Νόμος… (ο Νόμος της Θεϊκής Αρμονίας) είναι η πρώτη εκδήλωση της αυτούσιας Θεϊκής Ουσίας… η οποία ταυτίζεται με τον αριθμό Μηδέν – 0. (ΜΗ-ΔΕΝ). Ο Κάθε άνθρωπος, στο κέντρο της ατομικότητάς του, εμπεριέχει και μία αυτούσια Θεϊκή Ουσία… η οποία αποτελεί, ταυτόχρονα, τμήμα και ολότητα της παγκόσμιας… (Συμπαντικής) Θεϊκής Ουσίας. Ο κάθε Αναζητητής λοιπόν ερχόμενος σε επαφή με την ατομική του Θεϊκή Ουσία (εσώτερος εαυτός-γνώθι σαυτόν), ταυτόχρονα, έρχεται σ’ επαφή με την παγκόσμια (Συμπαντική) Θεϊκή Ουσία, διότι… η ατομική του Θεϊκή Ουσία, είναι ταυτόχρονα τμήμα και ολότητα της παγκόσμιας… (Συμπαντικής) Θεϊκής Ουσίας. Έτσι το πνευματικό… διέπεται από την μη πολικότητα, δηλαδή… από την Ενότητα (Αδιαιρετότητα), άρα την… Μονάδα… το (ΕΝ). Το κάθε Αρχέτυπο εκπτύσσεται σε δύο αντίθετους πόλους, εντός των οποίων δονείται η ζωή. Λόγω της αρχέγονης απόρριψης ή ματαίωσης, το έμβρυο (ή το νεογέννητο) νιώθει μίσος για το άτομο – αντικείμενο (μαμά), το οποίο (αντικείμενο) το πονάει ολοκληρωτικά. Στην συνέχεια όμως, το νεογέννητο νιώθει αηδία για την διεκπεραιωτή φροντίδα, την οποία του δίδει η μαμά, αρχέγονο αντικείμενο… διότι το έχει ήδη πονέσει ολοκληρωτικά. Έτσι ο φόβος βρίσκεται ανάμεσα από: α) Τον πόνο και το μίσος… (φόβος για τον πόνο, ο οποίος, καθότι είναι ολοκληρωτικός, δύναται να οδηγήσει στην απόγνωση και την τρέλα)… ή β) Το μίσος και την αηδία… (φόβος για το μίσος προς το άτομο – αντικείμενο, το οποίο αντικείμενο δημιουργεί τον ολοκληρωτικό πόνο, διότι εάν σκοτώσει το αντικείμενο, τότε θα πεθάνει και το ίδιο το έμβρυο ή το νεογέννητο). Για να νιώσει όμως κάποιος άνθρωπος την αρχέγονη (αγάπη)… πρέπει να συνειδητοποιήσει και να βιώσει την ανωτέρω συναισθηματική πορεία αντίστροφα… δηλαδή… να νιώσει πρώτα αηδία… μετά φόβο… κατόπιν μίσος … μετά φόβο… κατόπιν πόνο και στο τέλος… αγάπη. Για να νιώσει κάποιος την προ της αρχέγονης απόρριψης – ματαίωσης άδολη αγάπη, η οποία ευρίσκεται πέρα από τον χώρο και τον χρόνο, δηλαδή… για να δύναται κάποιος να αγαπά ολοκληρωτικά… πρέπει πρώτα να νιώσει και να εμπεριέχει ενήλικα, χωρίς να απωθεί, όλα τα προηγούμενα συναισθήματα.
Το 4ο στάδιο είναι η άρση των προβολών.
Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται… νιώθουν τον έξω κόσμο προβάλλοντας στα εξωτερικά αντικείμενα και στις εξωτερικές καταστάσεις… (γεγονότα) τις δικές τους ψυχικές πλευρές. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βιώνουν υποκειμενικά τον πραγματικό… (αντικειμενικό) κόσμο. Η ενήλικη στάση έχει ως αποτέλεσμα την βίωση της αντικειμενικής – πραγματικής πραγματικότητας… δηλαδή την άρση των ψυχικών προβολών. Κριτήριο του εάν η άρση των προβολών συμβαίνει επιτυχώς είναι… η διαρκής αναβίωση του πόνου του παιδικού κομματιού (τραύματος), το οποίο αρέσκεται να αντιλαμβάνεται την ύπαρξη των γονιών του παντού, έστω κι αν αυτοί το πόνεσαν (απέρριψαν – ματαίωσαν) ολοκληρωτικά. Εφόσον ο Αναζητητής κατορθώσει να ανακαλεί διαρκώς τις ψυχικές του προβολές, τότε δύναται να βλέπει την πραγματικότητα της οδού την οποία έχει να διανύσει εντός του αστρικού (ψυχικού) κόσμου, η οποία (οδός) τον οδηγεί στο πνευματικό επίπεδο (κόσμο). Αποτέλεσμα της άρσης των ψυχικών προβολών είναι: 1) Η γεφύρωση του σχίσματος (αλχημική ένωση αντιθέτων)… και 2) Η ενήλικη ματαίωση της παιδικής ενόρμησης (αλχημική μετουσίωση). Δύο ανάλογες διατυπώσεις της άποψης (θεωρίας) των αμυνών, με ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα για το άτομο, τόσο στην συναισθηματική του πραγματικότητα όσο και στην δραστηριοποίησή του προς τον έξω κόσμο, είναι: α) Η θεωρία της επανάληψης του καταγεγραμμένου συναισθηματικού σεναρίου: Η διαδραστική συναισθηματική σχέση, την οποία έχει το άτομο (έμβρυο – νεογέννητο – νήπιο) με τα άτομα – αντικείμενα, τα οποία το περιβάλλουν (γονείς), από την στιγμή της εισόδου του ως έμβρυο στην μήτρα της μαμάς του (σύλληψη) και έως τα 3 έτη της ζωής του (ελάχιστες επιπλέον επιρροές έως το 6ο έτος του), δημιουργεί ένα συναισθηματικό – ψυχικό σενάριο το οποίο το άτομο επαναλαμβάνει (αναβιώνει) σε όλη την υπόλοιπη ζωή του με διαφορετικά εξωτερικά ερεθίσματα. Κυρίαρχο αντικείμενο για το υποδιάστημα από την σύλληψη του ατόμου έως και τους πρώτους 9 μήνες της αερόβιας ζωής του είναι η μαμά, διότι ο πατέρας αυτήν την περίοδο δρα επικουρικά, δηλαδή στηρίζει τη μητέρα, ώστε αυτή να επιτελέσει ορθά το έργο της φροντίδας. β) Η θεωρία της ενδοβολής των αντικειμενοτρόπων σχέσεων: Το άτομο ενδοβάλλει (ενσωματώνει – οικειοποιείται – προσαρτά) τον ψυχισμό των γονιών του, το άθροισμα των οποίων (ψυχισμοί γονιών) απαρτίζει τον ψυχισμό του ατόμου. Ο κάθε Αναζητητής… καλείται να αντιληφθεί και να βιώσει, τόσο το σενάριό του όσο και τις ενδοβολές του, έτσι ώστε με συνειδητότητα (έχοντας επαφή με τις συναισθηματικές του φορτίσεις) να κάνει ενήλικες δράσεις… δηλαδή δράσεις οι οποίες δεν θα επηρεάζονται από τις ψυχικές – συναισθηματικές – παιδικές φορτίσεις. Είναι εύκολο να γίνει κατανοητό, ότι η ανωτέρω διαδικασία είναι πάρα πολύ επώδυνη. Το σχίσμα είναι μία βασική άμυνα την οποία δημιουργεί το εγώ, έτσι ώστε να δύναται (το άτομο) να αντέχει ταυτόχρονα: α) Τον πόνο λόγω της αρχέγονης απόρριψης – ματαίωσης… και β) Το να αφήνεται και να παίρνει φροντίδα από το απορριπτικό – ματαιωτικό αντικείμενο (μαμά) το οποίο το πονάει ολοκληρωτικά. Για να δυνηθεί το άτομο (έμβρυο – νεογέννητο) να συνδυάσει τις ανωτέρω καταστάσεις ενδοβάλλει δύο αντικείμενα (μαμάδες), δηλαδή… μία (μαμά) η οποία απορρίπτει – ματαιώνει και μία δεύτερη (διαφορετική από την πρώτη μαμά), η οποία το φροντίζει με αγάπη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το ένα αντικείμενο να βιώνεται ως δύο και μάλιστα αντιθετικά (απορριπτικό – ματαιωτικό και παρέχων φροντίδα). Στην ενήλικη πραγματικότητα… ο μηχανισμός άμυνας του σχίσματος έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να μεταπίπτει σε αντικρουόμενες – αντιφατικές συναισθηματικές φορτίσεις σε σχέση με τα άτομα – αντικείμενα τα οποία το περιβάλλουν. Η μετάπτωση συμβαίνει ανάλογα με το εάν η δράση του ατόμου – αντικειμένου είναι επώδυνη για το εγωκεντρικό παιδί… δηλαδή εάν το παιδί νιώθει ότι το αντικείμενο το φροντίζει ή όχι… π.χ. ένα αντικείμενο αρχικά βιωμένο ως παρέχων φροντίδα, εάν για τον οποιονδήποτε λόγο, έστω και ασήμαντο ή ακόμη και φανταστικό, βιωθεί ως μη παρέχων φροντίδα (απορριπτικό – ματαιωτικό), τότε κινητοποιείται το σχίσμα και αυτόματα το αντικείμενο γίνεται απορριπτέο (δεν το θέλει στην ζωή του, όπως η μαμά του δεν ήθελε το ίδιο το άτομο στην ζωή της, δηλαδή το απέρριπτε). Το συνειδητό – ασυνείδητο… είναι στην πράξη η βίωση ενός πραγματικού – αντικειμενικού κόσμου και όχι πολλών ανάλογων των συναισθηματικών παιδικών φορτίσεων. Όταν ο Αναζητητής… δύναται να εμπεριέχει το εγωκεντρικό του παιδικό κομμάτι και να δραστηριοποιείται ανεξάρτητα από τις συναισθηματικές του φορτίσεις, τότε αναπόφευκτα το ενήλικο κομμάτι του ματαιώνει τις εγωκεντρικές ενορμήσεις του παιδικού του κομματιού και άρα αναβιώνει τον πόνο της αρχέγονης απόρριψης – ματαίωσης. Το πλεονέκτημα της ενήλικης ματαίωσης της παιδικής ενόρμησης είναι η χρήση από τον Αναζητητή της ενέργειας της παιδικής ενόρμησης (αρχέγονη επιθυμία) για την επίτευξη του όποιου ενήλικου στόχου έχει θέσει. Είναι μια διεργασία σαφώς πάρα πολύ επώδυνη, όμως το αποτέλεσμά της είναι ειλικρινά λαμπρό (όλο το συναισθηματικό σύμπαν συνεπικουρούμενο από το σύνολο της νοητικής λειτουργίας, συνεργάζονται για την επίτευξη του ενήλικου στόχου). Η αλχημική μετουσίωση, μέσω του στοιχείου του Πυρός… (συνειδητότητα), στην πράξη είναι η χρήση της ενέργειας της παιδικά εκδηλωμένης ενόρμησης της κάθε εγωκεντρικής πλευράς για την κατάκτηση του όποιου ενήλικου στόχου μέσω της ενήλικης στάσης.
Το 5ο στάδιο είναι η επισφράγιση ολοκλήρωσης του Ψυχικού – Αστρικού Οχήματος.
Η επισφράγιση λοιπόν της ολοκλήρωσης της δημιουργίας του κατάλληλου – ορθού αστρικού (ψυχικού) οχήματος για την επιτέλεση της πνευματικής πορείας… οφείλει να σταθμιστεί διαδραστικά στην πραγματική πραγματικότητα. Πρακτικά… ο κάθε Αναζητητής καλείται να αναπτύξει και να εκδηλώσει την συμπόνια του, δηλαδή… την αποδοχή (όχι απλώς την ανοχή) του παιδικού εγωκεντρικού κομματιού των άλλων ανθρώπων, το οποίο (εγωκεντρικό κομμάτι των συνανθρώπων του) να το βιώνει και να το αντιλαμβάνεται ως κάτοπτρο του δικού του παιδικού εγωκεντρικού κομματιού. Ο κάθε Αναζητητής… καλείται να γνωρίζει και να νιώθει ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις άμυνες του «εγώ» τους, δηλαδή… συμπεριφέρονται εγωκεντρικά, όταν για τον οποιοδήποτε λόγο έχουν παλινδρομήσει και άρα τους έχει κινητοποιηθεί ο πόνος του αρχέγονου τραύματός τους. Ο κάθε Αναζητητής… καλείται να γνωρίζει και να νιώθει ότι πίσω από την εγωκεντρική – επώδυνη συμπεριφορά των ανθρώπων, προς τον ίδιο ή τους άλλους ανθρώπους… υπάρχει ένα παιδί το οποίο πονάει πάρα πολύ. Ο κάθε Αναζητητής… καλείται να συνειδητοποιεί διαρκώς την δική του παιδική πλευρά, πίσω από την εγωκεντρική συμπεριφορά του οποιουδήποτε ανθρώπου. Ο κάθε Αναζητητής… δύναται, βιώνοντας τον πόνο του δικού του τραύματος, στην κάθε εγωκεντρική πλευρά των ανθρώπων, την οποία του παρουσιάζουν και άρα του κατοπτρίζουν, να συμπονά τους συνανθρώπους του. Άρα… η αντοχή στον πόνο του αρχέγονου τραύματος και η δραστηριοποίηση σύμφωνα με την ενήλικη στάση… είναι το κριτήριο της εδραίωσης της συμπόνιας στον κάθε Αναζητητή… η οποία (συμπόνια) δεν περιέχει ίχνος οίκτου, ο οποίος (οίκτος) διέπεται από το συναίσθημα της αηδίας. Το επιστέγασμα της εδραίωσης της συμπόνιας στον Αναζητητή είναι η ικανότητα της αποδοχής και του σεβασμού κάθε διαφορετικής, εγωκεντρικής – φανατικής – δογματικής – παιδικής πεποίθησης. Φυσικά εδώ…. η έννοια της αποδοχής… δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να τίθενται ενήλικα όρια στις εγωκεντρικές συμπεριφορές των άλλων ανθρώπων. Άλλωστε, το ενήλικο συμφέρον του κάθε ανθρώπου δεν ευρίσκεται ποτέ σε σύγκρουση με το ενήλικο συμφέρον του οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου – (αλχημικός γάμος… δηλαδή δημιουργία του Ανδρόγυνου). Η αίσθηση της μοναξιάς, αναπόφευκτα, συνοδεύει… (ακολουθεί) την συμπόνια. Ο κάθε Αναζητητής… συνειδητοποιεί ότι, λειτουργώντας συμπονετικά, δεν μιλάει πλέον την ίδια συναισθηματική γλώσσα με τους συνανθρώπους του, με αποτέλεσμα την έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ τους (του ίδιου και των συνανθρώπων του). Η έλλειψη επικοινωνίας έγκειται στο ότι οι άλλοι άνθρωποι συμπεριφέρονται εγωκεντρικά, αδυνατώντας να αντιληφθούν – κατανοήσουν την ενήλικη στάση του Αναζητητή, με αποτέλεσμα να προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον κάνουν να συμπεριφερθεί… επίσης εγωκεντρικά (παιδικά).
Σημείωση: [ Ανδρόγυνος είναι ο άνθρωπος ο οποίος… έχει επιτύχει την συνειδητοποίηση του συνόλου του Ψυχισμού του, δηλαδή… είναι αυτός ο οποίος έχει ενώσει το Αρσενικό – Συνειδητό του κομμάτι… με το Θηλυκό – Ασυνείδητό του κομμάτι.]
Το επιστέγασμα της ανωτέρω αλχημικής διεργασίας… είναι η ένωση του Συνειδητού κομματιού με το κέντρο του ψυχισμού του ατόμου, δηλαδή… με το κέντρο του Ασυνειδήτου του και επομένως η μετουσίωση του ακατέργαστου ανθρώπου σ’ έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο, ο οποίος δύναται να κτυπήσει με παρρησία την θύρα των Μυστηρίων… ελπίζοντας ότι αυτά θα του αποκαλυφθούν.
Το 6ο στάδιο είναι η ενήλικη Δημιουργία.
Η απόδειξη της εκδήλωσης του ολοκληρωμένου ανθρώπου στην πραγματική πραγματικότητα της ζωής… είναι οι ενήλικες δημιουργίες. Με δεδομένο ότι το ενήλικο συμφέρον του κάθε ανθρώπου δεν ευρίσκεται ποτέ σε σύγκρουση με το ενήλικο συμφέρον του οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου, η κάθε ενήλικη δημιουργία στην πραγματική πραγματικότητα της ζωής… διέπεται από τις ακόλουθες ιδιότητες: Εκφράζει Αρμονία και ως εκ τούτου προάγει την παγκόσμια (Συμπαντική) Αρμονία. Μειώνει την εντροπία του Σύμπαντος. Προωθεί το ενήλικο συμφέρον του δημιουργού της και άρα έχει απήχηση και σε άλλους ανθρώπους, μέσω της προώθησης του ενήλικου συμφέροντός τους. Ένας βασικός ενήλικος στόχος τον οποίο καλείται να θέσει ο κάθε Αναζητητής… είναι η υλική – συναισθηματική αυτάρκεια. Ο κάθε Αναζητητής… καλείται να έχει μόνιμα ενεργοποιημένο το παραγωγικό του κομμάτι και μέσω ενήλικων δημιουργιών να κινείται πάντα προς την κατάκτηση της υλικής – συναισθηματικής αυτάρκειάς του. Ο κάθε Αναζητητής… καλείται να γνωρίζει ότι η ενήλικη δημιουργία είναι ο προπομπός του για την πνευματική δημιουργία και άρα η ταυτότητά του για το πνευματικό του ταξίδι. Επιστέγασμα της ενήλικης δημιουργίας είναι η ενεργή φιλάνθρωπη δραστηριότητα, της οποίας ψυχικό όχημα είναι η συμπόνια και έχει σαν στόχο την μείωση του κάθε είδους πόνου. Έτσι η ολοκλήρωση των πρώτων 6 σταδίων είναι απαραίτητη… για τον οποιονδήποτε θελήσει να γίνει καθοδηγητής… έτσι ώστε να δύναται να κατευθύνει ορθά τους άλλους ανθρώπους. Ο κάθε καθοδηγητής… (είτε είναι γονιός, καθηγητής, ψυχοθεραπευτής ή πολιτικός κ.λπ.), για να δύναται να κατευθύνει χωρίς να επηρεάζεται από δικές του ψυχικές καταστάσεις, οφείλει να έχει ολοκληρώσει πρώτα τα 6 στάδια… αλλιώς θα επαναλάβει τα δικά του βιώματα, αυτά τα οποία δέχθηκε όταν καθοδηγήθηκε, στους καθοδηγούμενούς του. Επίσης… η ολοκλήρωση από τον κάθε Αναζητητή των 6 πρώτων σταδίων είναι η απαραίτητη – απαιτούμενη προϋπόθεση, έτσι ώστε να δύναται να ξεκινήσει πραγματικά την πνευματική πορεία. Εάν τα 6 Στάδια δεν έχουν ολοκληρωθεί, τουλάχιστον συνειδητοποιηθεί (βιωθεί σε βάθος), η οποιαδήποτε πνευματική εξέλιξη είναι απλά μία φαντασίωση. Σημείωση: [Φυσικός όρος= ίσον ενέργεια αταξίας, σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στο Συμπαντικό. Αυτάρκεια =(υλική – συναισθηματική) είναι η ικανότητα ύπαρξης και επιβίωσης χωρίς την εξάρτηση (συμβιωτική σχέση) με το οτιδήποτε (ουσία – ενέργεια – άτομο). Η βάση της αυτάρκειας είναι η αποδοχή της αδυναμίας του οποιουδήποτε ανθρώπου να επιβιώνει μόνος του και της ανάγκης του για ενήλικη αρωγή από τους συνανθρώπους του, αλλά όχι η παιδική εξάρτηση (γονεϊκή σχέση) από αυτούς (συνανθρώπους), όταν για τον οποιονδήποτε λόγο δεν του την προσφέρουν. Είναι ένας από τους λόγους για τους ο οποίους καλείται ο κάθε Αναζητητής να ακολουθεί την ακρεοφαγία. Είναι προφανές ότι για να υπάρξει διατροφή με κρέας πρέπει να έχει προηγηθεί δυνατός πόνος.
Το 7ο στάδιο είναι το πνευματικό έλλειμμα.
Ο κάθε Αναζητητής… έχοντας επαφή με την πραγματική πραγματικότητα, κρατώντας ενήλικη στάση στην συμπεριφορά του και διατηρώντας ενεργό το παραγωγικό του κομμάτι μέσω ενήλικων δημιουργιών στις δράσεις του, έχει την απαιτούμενη βάση για να βιώνει ενήλικη ευτυχία στην ζωή του. Μολονότι βιώνει ενήλικη ευτυχία, ταυτόχρονα, νιώθει έλλειμμα. Το έλλειμμα δεν είναι ψυχικό, διότι ψυχικά νιώθει ολοκληρωμένος μέσω της συμπόνιας του προς τους συνανθρώπους του. Το έλλειμμα του κάθε Αναζητητή υπάρχει διότι… νιώθει ανολοκλήρωτος σ’ ένα ανώτερο επίπεδο από το ψυχικό. Ο κάθε Αναζητητής… θα πρέπει να επιδείξει μεγάλη προσοχή στην υφή αυτού του ελλείμματος, διότι… αυτό το έλλειμμα συμπληρώνει την ψυχική ολότητα, την ενήλικη στάση, την ενήλικη δημιουργία, την αυτάρκεια (υλική και ψυχική), το αίσθημα μοναξιάς και την συμπόνια, δηλαδή… συνοδεύεται από διαρκή επαφή με τον πόνο του αρχέγονου τραύματος. Εάν ο κάθε Αναζητητής νιώθει έλλειμμα, το οποίο οφείλεται σε ψυχικούς παράγοντες, δηλαδή… παλινδρόμηση στο παιδικό τραύμα, τότε θα πρέπει να διευθετήσει το ψυχικό του επίπεδο (στάδια 1ο – 6ο), διότι… το βίωμά του (έλλειμμα) δεν είναι πνευματικό. Επιστέγασμα του πνευματικού ελλείμματος του Αναζητητή είναι η βίωση: 1) Ενήλικου πόνου λόγω της απομάκρυνσής του από την Θεϊκή του Πηγή… και 2) Διακαούς ενήλικης επιθυμίας και βούλησης επιστροφής στην Πηγή της καταγωγής του. Σ’ αυτήν την περίπτωση το έλλειμμα είναι του παιδικού κομματιού, το οποίο επιθυμεί, διακαώς και διαρκώς, την ύπαρξη ενός αποδεκτικού – παρέχοντα φροντίδα – στηρικτικού γονιού (κυρίως της μαμάς… ) που θα το φροντίζει – στηρίζει στο οτιδήποτε αντιμετωπίζει στην ζωή του.
Το 8ο στάδιο είναι η επιλογή της κατάλληλης Ατραπού (μονοπάτι-πέρασμα).
Ο κάθε Αναζητητής… νιώθοντας διακαή ενήλικη επιθυμία και βούληση για την επιστροφή του στην Θεϊκή Πηγή καταγωγής του, δηλαδή… στο πνευματικό επίπεδο εκ του οποίου όλα εκπορεύονται και όλα επιστρέφουν… οδηγείται στο να ερευνήσει για να ανεύρει πνευματική ατραπό. Ο κάθε Αναζητητής… καλείται να γνωρίζει ότι μία εσωτερική πορεία οφείλει να ευρίσκεται υπό την σκέπη μίας οργανωμένης Μυστηριακής παράδοσης. Οι θεουργικές δραστηριότητες των πλαισιωμένων – γειωμένων Μυστηριακών ατραπών βασίζονται σε αυθεντικά – οργανωμένα τελετουργικά τυπικά. Ως εκ τούτου οι θεουργικές δραστηριότητες είναι αξιόπιστες, ασχέτως της ψυχικής – συναισθηματικής – εγωκεντρικής φόρτισης του ατόμου το οποίο εκτελεί το τελετουργικό τυπικό (θεουργική δραστηριότητα). Η δομή των εκτελούμενων τελετουργικών τυπικών θα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε ο κάθε συμμετέχων Αναζητητής να βιώνει ότι το τελετουργικό τυπικό έχει υπόσταση από μόνο του και ότι το εκτελών άτομο το κινεί μόνο υλικά. Οι θεουργικές δραστηριότητες – λειτουργίες πρέπει να είναι ανεξάρτητες – ανεπηρέαστες από το άτομο, το οποίο τις οδηγεί – εκτελεί. Οι Μυητικές ατραποί, οι οποίες δεν ευρίσκονται υπό την σκέπη Μυστηριακών παραδόσεων, είναι πνευματικά αστήρικτες, διότι δεν έχουν εσωτερικό πλαίσιο και άρα είναι έρμαιο των ψυχικών εγωκεντρικών κομματιών του οποιουδήποτε ανίδεου. Η κάθε Μυστηριακή παράδοση οφείλει να είναι αυθεντική, δηλαδή… να είναι άμεσα συνδεδεμένη με το πνευματικό επίπεδο και να είναι έγκυρα διαπιστευμένη από αυτό. Οι αυθεντικές μυστηριακές παραδόσεις διέπονται από συγκεκριμένες ιδιότητες: 1) Αποδέχονται πλήρως, όχι απλά ανέχονται, όλες τις ψυχικές πλευρές. 2) Επιτρέπουν την ενήλικη εκδήλωση κάθε ψυχικής πλευράς, θέτοντας ενήλικα όρια σε κάθε εγωκεντρική συμπεριφορά, ως εκ τούτου δεν έχουν αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας. 3) Το φιλοσοφικό υπόβαθρο (θεωρία), στο οποίο εδράζεται η Μυητική πορεία, δεν πρέπει να είναι άκαμπτο, αντίθετα θα πρέπει να είναι εξελίξιμο σύμφωνα με τις τεκμηριωμένες επιστημονικές αναθεωρήσεις. Η Αριστοτέλεια άποψη ότι, εάν μία θεωρία δεν συμβαδίζει με την εξέλιξη της επιστήμης τότε αλλάζει η θεωρία και όχι η επιστήμη, αποτελεί την βάση της κάθε σοβαρής εσωτερικής πορείας. Η εξέλιξη του φιλοσοφικού υπόβαθρου, σύμφωνα με τις επιστημονικές εξελίξεις ή σύμφωνα με εμπνεύσεις, είναι θεμιτή, όμως η κάθε αλλαγή θα πρέπει να εδράζεται επί της αναθεωρούμενης Μυητικής πορείας. 4) Πρεσβεύουν ότι κατέχουν την Αλήθεια, την οποία κατέχουν και άλλες σοβαρές εσωτερικές οργανώσεις. Καμία σοβαρή εσωτερική οργάνωση δεν πρεσβεύει ότι κατέχει την μόνη και αποκλειστική Αλήθεια, την οποία κανείς άλλος δεν γνωρίζει. Ως εκ τούτου η συγκριτική θρησκειολογία δύναται να βοηθήσει στον εμπλουτισμό της Μυστηριακής ατραπού, της κάθε σοβαρής Μυητικής πορείας. Η επιλογή της κατάλληλης εσωτερικής οργάνωσης θα πρέπει να ταιριάζει με το σύνολο της υπόστασης του Αναζητητή, δηλαδή… η Μυητική ατραπός θα πρέπει να συμβαδίζει με την σωματική του διάπλαση και την ψυχική του δομή, αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να ευρεθεί έμπροσθεν πραγματικών αδιεξόδων. Ο κάθε Αναζητητής… καλείται να γνωρίζει ότι η πολλαπλή πνευματική ενασχόληση δεν είναι δείγμα εσωτερικής σοβαρότητας. Ο κάθε Αναζητητής… καλείται να ερευνήσει διεξοδικά και τεκμηριωμένα πριν κατασταλάξει στην ατραπό… την οποία θα ακολουθήσει, όμως εισερχόμενος στην Μυητική εξέλιξη καλείται να μην αποφασίζει την παραμονή του ή την αποχώρησή του από την ατραπό υποκινούμενος από τις ψυχικές του προβολές. Πρόκειται για ακόμη μία επιβεβαίωση του απαραίτητου της ολοκλήρωσης των 6 πρώτων σταδίων… πριν την είσοδο στην οποιαδήποτε μυητική ατραπό. Οι Μυήσεις δεν θα πρέπει να απαιτούν δράσεις οι οποίες θα κινητοποιούν εσωτερικές συγκρούσεις, διότι υπάρχει κίνδυνος να κινητοποιηθούν οι ψυχικές άμυνες και να μην έχουν το ποθούμενο πνευματικό αποτέλεσμα. Φυσικά, οι Μυήσεις κινητοποιούν τις ψυχικές πλευρές ώστε αυτές να συνειδητοποιηθούν, όμως απαιτήσεις δράσεων οι οποίες έρχονται σε αντίφαση με την ψυχική δομή του Αναζητητή (π.χ. θυσίες έμψυχων ή άψυχων), κινητοποιούν τις άμυνες (π.χ. εκλογίκευση) και αποπροσανατολίζουν από τον σκοπό των Μυήσεων.
Το 9ο στάδιο είναι η πνευματική Σύζευξη.
Η κάθε σοβαρή Μυητική ατραπός οδηγεί στην απόληξή της, στην διαρκή επαφή – σύνδεση με το Θεϊκό Επίπεδο. Η συνένωση επιτυγχάνεται, ταυτόχρονα, τόσο με την εσωτερική (εσώτερος εαυτός) όσο και με την εξωτερική, Θεϊκή Ουσία, οι οποίες είναι έννοιες / Ουσίες ταυτόσημες. Η κάθε σοβαρή Μυστηριακή οδός διέρχεται από την βίωση: 1) Της δημιουργημένης (εκδηλωμένης) δημιουργίας στην ολότητα της, 2) Των Νόμων (Αρχετύπων – Ιδεών Πλάτωνος), οι οποίοι διέπουν την δημιουργημένη δημιουργία, δηλαδή.. του ρυθμού της (Θεϊκού Σχεδίου), και 3) Του ενός Θεϊκού Νόμου (Νόμος Συμπαντικής Αρμονίας). Το τέλος της ατραπού είναι ο Ιερός Γάμος… με την πνευματικότητα και η απόλυτη σύζευξη (αφοσίωση) σ’ αυτήν. Πρόκειται για μία αναβίωση των σταδίων 4 και 5, σε ένα ανώτερο – πνευματικό επίπεδο.
Το 10ο στάδιο είναι η πνευματική Υπηρεσία.
Η δραστηριοποίηση η οποία ακολουθεί την πραγματική πνευματική σύζευξη είναι μονόδρομος και δεν είναι άλλη από την ενήλικη παρόρμηση μεταλαμπάδευσης, σε άπαντες, της αποκτηθείσης συνειδητότητας. Ο κάθε συνειδητοποιημένος Αναζητητής… νιώθει ότι κάθε τι το οποίο βιώνει… του έχει χαρισθεί και ότι είναι ύψιστη τιμή του να το προσφέρει με την σειρά του… στους συνανθρώπους του. Ο κάθε Πνευματικός άνθρωπος δεν αντέχει να βιώνει, τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική Θεϊκή ολότητα μόνος του, δηλαδή δεν αντέχει να είναι ευτυχής όταν οι συνάνθρωποί του πονάνε επειδή είναι χαμένοι. Ο πνευματικός άνθρωπος θέτει διπλό σκοπό στην ζωή του: 1) Να μεταδίδει την Θεϊκή Αλήθεια την οποία ο ίδιος κατέχει, δηλαδή… να επεκτείνει την κοσμική – Συμπαντική Αρμονία (να μειώνει την κοσμική – συμπαντική εντροπία)… και 2) Να υπηρετεί την Θεϊκή Ουσία (εσωτερική – εξωτερική) την οποία ο ίδιος έχει βιώσει, δηλαδή… να επεκτείνει την συνειδητότητα των συνανθρώπων του, βοηθώντας τους φιλάνθρωπα σε όλα τα επίπεδα (να μειώνει τον κοσμικό – συμπαντικό πόνο). Η Αλήθεια, τόσο η Ψυχική όσο και η Πνευματική, δίδεται με τον κατάλληλο για την συνειδητότητα του κάθε ανθρώπου τρόπο, δηλαδή στον κάθε άνθρωπο δίδεται η Αλήθεια η οποία είναι κατάλληλη για αυτόν. Η πνευματική Αλήθεια δεν δίδεται ποτέ σε άτομα τα οποία δεν είναι έτοιμα να την ακούσουν και να την ακολουθήσουν. Η Θεϊκή υπηρεσία δύναται να επιτευχθεί: 1) Με άμεσους τρόπους, όπως είναι η ενήλικη φιλάνθρωπος δραστηριοποίηση, η ενήλικη αγνή πολιτική δραστηριοποίηση, η ενήλικη διδασκαλία γειωμένης εσωτερικής – πνευματικής Αλήθειας, η ενήλικη οργανωμένη Μυητική θεουργία. 2) Με έμμεσους τρόπους, όπως είναι η εντρύφηση στην τέχνη και η ενασχόληση με την επιστήμη. Πρόκειται για μία αναβίωση του σταδίου 6, σε ένα ανώτερο – πνευματικό επίπεδο. Επαφή με την ατομική Θεϊκή Ουσία. Βίωση της αυτούσιας Θεϊκής Ουσίας. Θεϊκή Αρωγή.
Η Θεϊκή παρουσία… στα 10 Στάδια της πνευματικής πορείας… γίνεται αντιληπτή συνήθως με: 1). Τις χωροχρονικές συνθήκες γέννησης. 2) Με το ανάλογο περιβάλλον ανατροφής. 3). Με την εκπαιδευτική διαδικασία. 4). Με το κοινωνικό περιβάλλον. 5). Με την έμπνευση – εφευρετικότητα. 6). Με τον έρωτα και με τις αρμονικές δραστηριοποιήσεις. 7) Με τον πόνο του ανικανοποίητου – μοναξιά. 8). Με την αντάμωση της κατάλληλης Μυητικής παράδοσης. 9). Με την ολοκλήρωση της Μυητικής πορείας. 10). Με την ενεργή δραστηριότητα σε γειωμένη πνευματική ατραπό.
(Ε.Ι.)
ΑΓΧΟΣ…. (ΟΤΙ ΒΙΩΝΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ… ΤΟ ΒΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου