ΤΟ ΕΠΤΑΘΡΟΝΟ

Εκεί που τοποθέτισα το καπέλο, εκεί ήταν το Νερό που εξαφανίστηκε

Μια γλυκιά βραδιά του Ιουλίου 20013, ανεβαίνοντας προς το αγαπημένο μέρος του Επτάθρονου παρέα με την φίλη μου την Άρτεμις, σταθήκαμε στο περίπτερο της Αρεοπαγίτου και πήραμε από ένα  μπουκάλι Νερό ο καθένας μας. Φθάνοντας στο Επτάθρονο καθίσαμε στη μέση των θρόνων  και ακριβώς στο πίσω μέρος της πλάτης μας τοποθετήσαμε  ξεχωριστά τα Νερά. Μετά από λίγο θέλοντας να φρεσκάρουμε την αναπνοή μας, γυρίζουμε προς το μέρος των μπουκαλιών  για να τα πάρουμε στα χέρια μας. Βιαστικώς ήπια από το δικό μου και ταυτόχρονα άκουσα τη φίλη μου να παραπονείται ότι το μπουκαλάκι της έλειπε. Αμέσως σηκώθηκα  και άρχισα να ψάχνω για το μπουκάλι, άναψα τον φακό μου ψάχνοντας όλο το πεδίο. Πουθενά το μπουκαλάκι της φίλης μου. Να σημειώσω ότι ήταν περίπου 10+30 μμ. ,υπήρχε απόλυτη σιγή, δεν κυκλοφορούσε κανείς ούτε ακούσαμε κάτι. Μπουκάλι πλαστικό ήταν κάποιο θόρυβο θα ακούγαμε αν κάτι το μετακινούσε, τίποτε δεν ακούσαμε , το μπουκάλι χάθηκε. Σημειωτέον ότι για πρώτη φορά βρέθηκα στο επτάθρονο τις πρώτες πρωινές ώρες για την πλήρη εξακρίβωση. Δεν άλλαξε τίποτε το Νερό έφυγε, έκανε φτερά. Αυτό το συνδέω με αυτά που γράφει ο Μεγάλος ερευνητής φίλος Λεκάκης στο άρθρο του ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΌΓΙΟ –ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ—σχετικά με το Επτάθρονο και την ιερότητα του πεδίου συνολικά.

Η αφομοιωμένη θετική αλλά και ιερή ενέργεια του πεδίου του Επτάθρονου, δημιουργεί τα δονητικά κελεύσματα που χρειάζεται ο άνθρωπος για να απελευθερώνεται από την σύγκρουση του με τις ολοήμερες αρνητικές παρεμβολές που δέχεται στους χώρους που εργάζεται  και που ζει .

Χωρίς να γνωρίζω τα δεδομένα της έρευνας του κυρίου Γιώργου Λεκάκη, είχα από πολύ παλιά ερμηνεύσει  τους θρόνους  ως το σημείο έξω από τα   τείχη που χρησιμοποιούσαν οι δικαστές όταν  δίκαζαν τις  οικογενειακές ως επί το πλείστον   δολοφονίες για να αποφεύγουν τις παρεμβάσεις των συγγενών ενάντια των ενόχων αλλά και των ίδιων των Δικαστών. Δηλαδή το σημείο αυτό το είχα προσδιορίσει μετά το διάβασμα του βιβλίου του κυρίου Δούκα ως το –ΕΝ ΚΡΥΠΤΏ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΥΣΤΩ.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ανά τις χιλιετίες ανάλογα με τις ανάγκες το χρησιμοποιούσαν όπως τους βόλευε καλλίτερα. Έχω και μια κρυφή σκέψη ότι εκεί έπαιρναν χώρα τα μεγάλα Διονύσια.

Υ.Γ. Αυτή η ιστορία με το Νερό που εξαφανίστηκε , είναι θέμα μεταφυσικών προσεγγίσεων αλλά οπωσδήποτε έχει σχέση με το διαμορφωμένο ενεργειακό πεδίο του χώρου.

 Από τα λίγα που έχω συγκρατήσει από αυτά στα σπουδαία συγγράμματα των προγόνων αλλά και του εσωτερισμού, θεωρώ ότι το Νερό  εμπεριέχει  τον πρώτο συμπαντικό κωδικό της δημιουργίας και είναι η αιτία της ύπαρξής μας    Διόνυσος